Książkę otrzymałem na spotkaniu autorskim w kwietniu 2013 r,kiedy Stefan Darda gościł w naszym ośrodku Muzealnym RPN w Zwierzyńcu.Nie mam pojęcia ,co sprawiło,że zabrałem się za nią dopiero teraz,i muszę przyznać że teraz ogromnie tego żałuje.Nie będę rozwodził nad fabułą książki( inni wystarczająco już o niej napisali),lecz nad jej walorami stricte literackimi.Dla mnie język jest niedopracowany,ale to nie jest wcale minusem książki.Wręcz przeciwnie,czyta się to jednym tchem,i wcale nie ma się ochoty odrywać oczu od tekstu.Kolejnym mega plusem tej publikacji są fantastyczne opisy przyrody,po których czytelnik staje oko w oko z nią,i jej tajemniczym pięknem.Widać także używanie poetyckich prób,całkiem udanych co podrasowuje jeszcze bardziej wartość książki.Podsumowując:Trzymająca w lekkim napięciu opowieść,o człowieku który obudził się z lekkiego letargu w jakim trwał latami.Mimo,że kończy to się dal niego tragicznie,niewątpliwie stwierdza ,że był szczęśliwy przez te parę mięsięcy w Wyrębach.Szcześliwszy niż przez większość swojego życia. "Dobrze jest umieć odróżnić życie od procesu powolnego umierania".Słowa Marka mówią chyba same za siebie.

Książkę otrzymałem na spotkaniu autorskim w kwietniu 2013 r,kiedy Stefan Darda gościł w naszym ośrodku Muzealnym RPN w Zwierzyńcu.Nie mam pojęcia ,co sprawiło,że zabrałem się za nią dopiero teraz,i muszę przyznać że teraz ogromnie tego żałuje.Nie będę rozwodził nad fabułą książki( inni wystarczająco już o niej napisali),lecz nad jej walorami stricte literackimi.Dla mnie...