Nie mam dużego porównania w ocenie biografii. Książka o Morgim jest tak naprawdę dopiero drugą biografią, jaką przeczytałam i to w dodatku drugą o skoczku narciarskim. Pierwsza to ta o Svenie Hannavaldzie i dlatego opiszę ją głównie na zasadzie porównań.
Biografia Morgiego zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu. Skupia się głównie na upadku Thomasa na Kulmm w Bad Mittendorf w 2014. Szczegółowo opisuje, co się z nim działo fizycznie i psychicznie. Upadek ten w końcu zaważył na decyzji o zakończeniu jego kariery jako skoczka narciarskiego.
Biografia jest bardzo szczera, osobista i nie brakuje w niej opisów jego przeżyć i myśli, czego notabene zabrakło mi u Svena. Skupia się bardziej na tu i teraz (2014 rok), zahaczając retrospekcjami o wcześniejsze wydarzenia: o związek z Kristiną, narodziny córki Lili, antypatię jaką darzyli się z Gregorem, odmienność poglądów z Alexandrem Pointnerem, czy wytknięcie, co mu leży na sercu odnośnie Austriackiego Związku Narciarskiego. Nie jest tak "sucha" i rzeczowa (w kontekście to było wtedy a wtedy, później działo się ze mną to i to, a jak miałem 12 lat, to...) tak jak u Hannavalda. U Thomasa można odnieś wrażenie, że co w sercu to i na dłoni. Sven opisywał wszystko bardziej rozważnie, zachowawczo i w taki sposób, aby przypadkiem nikt nie został urażony (a przynajmniej ja odniosłam takie wrażenie).
Co ciekawe, Morgi opisuje też, jak z pozoru drobny, nic nie znaczący szczegół może przełożyć się na oddawane skoki!

Polecam każdemu fanowi Morgiego i skoków narciarskich. Biografia na pewno przypadnie Wam do gustu :)

P.S. Czyta się ją jednym tchem!

Nie mam dużego porównania w ocenie biografii. Książka o Morgim jest tak naprawdę dopiero drugą biografią, jaką przeczytałam i to w dodatku drugą o skoczku narciarskim. Pierwsza to ta o Svenie Hannavaldzie i dlatego opiszę ją głównie na zasadzie porównań.
Biografia Morgiego zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu. Skupia się głównie na upadku Thomasa na Kulmm w Bad...