Komiks twórców „Kota Rabina”. Tytułowy bohater jest gadającym psem mitycznego Herkulesa – komentuje on czyny swojego pana, często wyrażając przy tym dla nich dezaprobatę. Komiks dekonstruuje tutaj klasyczne mity, a właściwie wyciąga na wierzch wszystkie ich negatywne aspekty. Herkules jest tutaj brutalem i chamem, któremu głównie zależy na tym by kogoś pobić albo uwieść jakąś kobietę, a wszystko mu uchodzi płazem głównie dlatego, że jego ojcem jest Zeus. Zresztą nie tylko jemu się dostaje – także Odyseusz i Edyp zostają przedstawieni w mało pozytywnym świetle. Najbardziej rozsądnym z bohaterem wydaje się tutaj pies, który jednak z powodu tego, że jest tylko zwierzęciem nie ma za bardzo prawa głosu. O, przepraszam jest jeszcze jedna postać, która jest w miarę rozsądna i w tradycyjnej mitologii była traktowana jako potwór – nie zdradzę jednak o kogo chodzi by nie psuć radości lektury. Fabularnie komiks ma bardzo wiele śmiesznych scen, ale przeplatane one są tragicznymi czy wręcz makabrycznymi scenami, więc śmiech czytelnika może łatwo przerodzić się w smutek czy przerażenie. Rysunki są bardzo proste, ale przeplatane krwawymi czy erotycznymi scenami doskonale oddają tragikomiczny klimat opowieści. Jedynym minusem opowieści jest zakończenie – wiem, że to miało jeszcze mieć kolejne części, ale można to było zamknąć jakąś sensowną klamrą, a nie czymś co wygląda jakby ktoś wyrwał parę ostatnich stron. Jest jednak kawał dobrego komiksu i gorąco polecam.

Komiks twórców „Kota Rabina”. Tytułowy bohater jest gadającym psem mitycznego Herkulesa – komentuje on czyny swojego pana, często wyrażając przy tym dla nich dezaprobatę. Komiks dekonstruuje tutaj klasyczne mity, a właściwie wyciąga na wierzch wszystkie ich negatywne aspekty. Herkules jest tutaj brutalem i chamem, któremu głównie zależy na tym by kogoś pobić albo uwieść...