To już druga książka Hanny Greń, którą czytam, i teraz wiem, że takie przypadkowe odkrycia bywają często najlepsze. Właśnie zyskałam moją nową, ulubioną autorkę.

Połączenie kryminału z literaturą obyczajową to nie jest nic nowego - lubię takie powieści, bo oprócz opisów zabójstw i śledztwa znajdziemy tu też wątki bardziej "babskie", jak choćby obecność przystojnych policjantów i ich miłosne perypetie... Jednak chyba po raz pierwszy powieść tego rodzaju aż tak bardzo przypadła mi do serca.

"Cynamonowe dziewczyny" to drugi tom cyklu wiślańskiego, i jest jeszcze lepszy niż poprzedni. Oprócz zupełnie nowego seryjnego mordercy spotykamy się z postaciami już nam znanymi - Konradem Procnerem i jego żoną Petrą, innymi policjantami i ich przyjaciółmi. Powitałam ich wszystkich jak dobrych znajmomych.

Powieść Hanny Greń ma wszystkie cechy niezbędne do stworzenia książki doskonałej - emocjonującą, pełną napięcia fabułę, barwny, chwilami dosadny język, humor i cięte dialogi, a przede wszystkim - cudownych, niezapomnianych bohaterów.

Polecam gorąco - tylko koniecznie zacznijcie od pierwszego tomu, bo wszystko się ze sobą wiąże i ma swój początek.

To już druga książka Hanny Greń, którą czytam, i teraz wiem, że takie przypadkowe odkrycia bywają często najlepsze. Właśnie zyskałam moją nową, ulubioną autorkę.

Połączenie kryminału z literaturą obyczajową to nie jest nic nowego - lubię takie powieści, bo oprócz opisów zabójstw i śledztwa znajdziemy tu też wątki bardziej "babskie", jak choćby obecność przystojnych...