Łukasz Hernik jest postacią bardzo enigmatyczną - milczy o nim Internet, a jedynym dziełem powiązanym z tym autorem jest właśnie ta książka. Ale za to jaka! Przyznać trzeba jedno: autor podszedł do sprawy bardzo poważnie i rzetelnie i wykonał tutaj kawał zajebiście dobrej roboty.

Jest to jedna z najlepszych (jeśli nie najlepsza!) biografia muzyczna, z jaką miałem do czynienia. Myślę jednak, że - podobnie jak wszystkie tego typu książki - także i ta jest przeznaczona przede wszystkim dla fanów zespołu. Inni niekoniecznie odnajdą się w opisach płyt i piosenek, charakterystykach muzyków i relacjach z koncertów. Za to fani powinni być zachwyceni (ja w każdym razie byłem).

Autor pisze naprawdę BARDZO ciekawie i pomimo tego, że historia zespołu jest to historia, którą w ogólnych zarysach znam i doskonale wiem, że za 30 stron odejdzie Peter Gabriel, a pewnie za 50 dalszych stron Steve Hackett - trzyma w napięciu (!), przyciąga i nie pozwala na przerwy w czytaniu. Wszystko ubarwione mnóstwem ciekawostek, pan Łukasz naprawdę zna się na rzeczy, doskonale operuje nie tylko ciekawostkami i faktami dotyczącymi zespołu, ale także radzi sobie z opisem charakterystyki muzycznej tego, co gra zespół - ci, którzy oczekują określeń typu "metrum" czy "tonacja" na pewno będą zadowoleni, bo autor szczegółowo wchodzi w te zagadnienia i często opisuje dość dokładnie co dzieje się w danym utworze, a czego przeciętny śmiertelnik nie wychwyci.

No właśnie, utwory. Płyty zespołu potraktowane są bardzo szczegółowo, każdy utwór omówiony zarówno w kwestii historii swojego powstania, muzyki oraz tekstu - tutaj również pan Hernik wspiął się na wyżyny, interpretując większość utworów i dokładnie wyjaśniając na bazie jakich brytyjskich legend czy też wierszy/powieści brytyjskich autorów dany utwór został stworzony. Aż człowiek żałuje, że nie zna angielskiego na tyle, aby wychwycić wszystkie smaczki i ciekawostki ukryte w tekstach zespołu - ale moja motywacja do nauki wzrosła po lekturze tej książki znacząco, fascynacja zespołem zresztą również. Mało tego: Łukasz Hernik otworzył mi oczy na pogardzany dość powszechnie (również przeze mnie) okres "collinsowski" pokazując, że duch starego, gabrielowego Genesis jest obecny w twórczości zespołu aż do końca. I faktycznie, słuchając teraz utworów z "...and then there were Three" czy "Duke'a" widzę, że zespół może i jest inny - ale nadal jest WIELKI.

Dla fanów zespołu - bezwzględnie i obowiązkowo, nie znać tej książki to grzech - szczegółnie, że napisał ją Polak (mam nadzieję, że zostanie przetłumaczone na inne języki i wydane w innych krajach - jak najbardziej zasługuje). Dla tych, którzy nie są fanami zespołu - zaopatrzyć się w któryś z albumów (polecam wszystkie od "Tresspass" do "A Trick of The Tail") i spróbować pokochać tę muzykę - bo naprawdę warto, a dodatkowym bonusem z poznania tego niesamowitego zespołu będzie radość z przeczytania jego rewelacyjnej biografii.

Łukasz Hernik jest postacią bardzo enigmatyczną - milczy o nim Internet, a jedynym dziełem powiązanym z tym autorem jest właśnie ta książka. Ale za to jaka! Przyznać trzeba jedno: autor podszedł do sprawy bardzo poważnie i rzetelnie i wykonał tutaj kawał zajebiście dobrej roboty.

Jest to jedna z najlepszych (jeśli nie najlepsza!) biografia muzyczna, z jaką miałem do...