To opowieść, która smutna i wprowadzająca w stan melancholii i medytacji nad losem kobiet w Iranie.
Nie wiem tylko kto tutaj bardziej cierpiał i która osoba jest najbardziej tragiczną postacią w książce. Najchętniej opowiedziałabym Wam o każdym z bohaterów i naznaczyła jego drogę cierpienia i straty. Opowiem jednak zaledwie o dwójce z bohaterów która moim zdaniem przeżyła największe traumy.
Aszer Malakuti to zamożny perski Żyd, który do wszystkiego co posiada i do całego swojego bogactwa doszedł sam, swoją ciężką pracą, a także „żyłką do interesów”. Jak wiadomo, jako tak ceniony mężczyzna, powinien mieć syna który mógłby przejąć majątek i prowadzić nadal interesy ojca. Aszer bierze więc za żonę młodziutką Rachel, żeby ta mogła mu urodzić wiele dzieci – najlepiej wielu synów. I tutaj pojawia się pierwszy problem – początkowe starania o dziecko nie przynoszą żadnych rezultatów, Rachel wciąż nie jest w ciąży co frustruje Aszera, do tego stopnia, iż postanawia wziąć drugą żonę. Miałaby nią być przepiękna Kokab, która została wyrzucona przez swojego pierwszego męża z domu pod zarzutem prowokacji innych mężczyzn. Aszerowi w ogóle to nie przeszkadza, gdyż zdradzę Wam, że już od najmłodszych lat podkochiwał się w kobiecie. Druga żona, to okropny cios dla Rachel, która przecież rozpaczliwie pragnie dziecka i używa wszelkich sposobów aby tylko je mieć. Jak można przypuszczać, dziewczyna jest odtrącana przez męża, który noce a także czasem i dnie spędza u swej nowej żony.
Jak zakończy się ta historia? Myślicie, że Aszer w końcu spłodzi swego upragnionego syna?
Tego wszystkiego dowiecie się po przeczytaniu tej książki.
Książka nie jest długa, bo to zaledwie 263 strony, które miną Wam bardzo szybko. Czas teraźniejszy miesza się trochę z czasem przeszłym, i dzięki temu można zobaczyć dawne życie bohaterów jak i późniejsze.
Historia bardzo poruszająca, ale zarazem ogromnie tragiczna. Dopiero na samym końcu dowiadujemy się co tak naprawdę było powodem tragedii Aszera Malakuti oraz Rachel i Kokab. Czytając tę książkę tak naprawdę nie wiedziałam za którym bohaterem bym się wstawiła i którego tak naprawdę starałabym się zrozumieć. Wszyscy tutaj mieli swoje winy, swoje traumy i swoje marzenia. Chyba najbardziej została skrzywdzona Chorszid – żona brata Aszera. Ale tego wszystkiego dowiedzcie się sami i przeżyjecie tych kilka krótkich chwil z bohaterami Dziewczyny z Ogrodu.
Polecam szczególnie kobietom, chyba już trochę starszym niż młodzież, dlatego, że problemy poruszane w tej książce mogłyby za bardzo wstrząsnąć lub po prostu nie spodobać się młodej dziewczynie. Zdecydowanie potrzeba tutaj doświadczenia życiowego.
Moja ocena: 10/10
Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

To opowieść, która smutna i wprowadzająca w stan melancholii i medytacji nad losem kobiet w Iranie.
Nie wiem tylko kto tutaj bardziej cierpiał i która osoba jest najbardziej tragiczną postacią w książce. Najchętniej opowiedziałabym Wam o każdym z bohaterów i naznaczyła jego drogę cierpienia i straty. Opowiem jednak zaledwie o dwójce z bohaterów która moim zdaniem przeżyła...