Druga runda

Zachęcił mnie mocno opis z tytułu książki ale niestety nie miał w moim odczuciu nic wspólnego z samą książką. Spodziewałam się małej komedii z historiami różnych randek i stresu przed nimi a dostałam miejscami nudną opowieść o niczym . Wszystko toczy się gładko, bez akcji, nie ma chwili zwątpienia ani zagmatwania. Książkę poleciłabym osobą, które nie chcą na niczym skupiać myśli tylko na chwile oderwać się od swojego świata.Ja odkładam swoją w kąt półki i na razie o niej zapominam ;)

Zachęcił mnie mocno opis z tytułu książki ale niestety nie miał w moim odczuciu nic wspólnego z samą książką. Spodziewałam się małej komedii z historiami różnych randek i stresu przed nimi a dostałam miejscami nudną opowieść o niczym . Wszystko toczy się gładko, bez akcji, nie ma chwili zwątpienia ani zagmatwania. Książkę poleciłabym osobą, które nie chcą na niczym skupiać...

Carren Lisner stworzyła powieść, która z pewnością ma wątek wszystkim dobrze znany. Strata ukochanego, nowa miłość, pragnienie ustatkowania się. Banalne? Może trochę, ale nie w tej książce!

Gert po utracie męża próbuje się pogodzić ze straszliwa stratą. Szuka sposobu na powrót do normalności i chociaż odrobine powrotu do normalności. Jednak na każdym kroku wszystko przypomina jej o Marku. Cały czas może może liczyć na wsparcie swoich przyjaciółek, które raz po raz starają się odciągnąć jej myśli od zmarłego męża. Zawsze chcą dla niej jak najlepiej. Właśnie... Czy na pewno?

Niestety użalanie się nad strata i wewnętrzna walka głównej bohaterki przewija się przez cała historie. W niektórych momentach aż ma się ochotę ja kopnąć w tyłek i powiedzieć ruszaj dalej. Strata stratą, ale również co za dużo to niezdrowo. Trzeba się uzbroić w cierpliwość.

W końcu spotyka na swej drodze mężczyznę, z którym nawiązuje nic porozumienia. Czy uda jej się chociaż na chwile puścić wspomnienia w niepamięć i zrobić w sercu miejsce dla kolejnej osoby? Sięgnijcie po tę lekturę, a z pewnością się tego dowiecie 🙈

Szybka, przyjemna i momentami na prawdę zabawna historia. Na słoneczne popołudnie przy kawie idealna. Duża ilość dialogów sprawia, że bardzo szybko się ja czyta.

Carren Lisner stworzyła powieść, która z pewnością ma wątek wszystkim dobrze znany. Strata ukochanego, nowa miłość, pragnienie ustatkowania się. Banalne? Może trochę, ale nie w tej książce!

Gert po utracie męża próbuje się pogodzić ze straszliwa stratą. Szuka sposobu na powrót do normalności i chociaż odrobine powrotu do normalności. Jednak na każdym kroku wszystko...

Długo nie zawiodłam się na książce, przeważnie trafiam na same perełki, książki, które mnie w jakiś sposób porywają, odkrywają coś nowego, podpowiadają w życiowych dylematach. Tutaj jestem zaskoczona zupełnym brakiem emocji z mojej strony, nie było niczego, żadnego punktu zaczepienia, który by mnie w jakiś sposób ujął, porwał, oczarował. Kompletna pustka emocjonalna. Ale, śmiało mogę stwierdzić, że gdybyście mieli książkę wybierać po okładce, kierując się wizualizacją, na pewno byście po nią sięgnęli. Ja zresztą też. O czym zatem ta książka?


Fabuła skupia się na takim wewnętrznym roztkliwianiu się głównej bohaterki Gert, której los odebrał półtora roku temu, w wypadku samochodowym męża. Nie byłoby może w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie to, że ten wątek przewija się przez całą książkę. Ja rozumiem jej tragedię, pustkę, ogromną samotność, tęsknotę za ukochanym, ale... no właśnie. Nie wiem, ale mnie ta książka kompletnie nie porwała. Drażniły mnie przyjaciółki Gert, zachowanie Todda, takie nie do końca poważne, lakoniczne. Nie wiem nawet jak ująć dobrze swoje odczucia, żebyście mnie źle nie zrozumieli.


Rozumiem, że zadaniem autorki było ukazanie tego przeżycia w jak najgłębszy sposób. Gert nie stroni od porównań Todda do zmarłego męża, ale te ich relacje uważam wręcz za sztuczne. Todd dużo wyjeżdża, na długie okresy czasu, Gert wyczekuje, dokonuje analiz, wewnętrznych rozpraw. Mnie to strasznie męczyło. I już długo tak bardzo nie męczyłam się czytając, jak teraz. Przytłaczały mnie rozterki Gert, która nie mając nawet trzydziestu lat zagłębiała się w swojej żałobie chyba do granic mojej wytrzymałości. Nawet tło społeczne nie ma bezpośredniego wpływu na jej życie, czy otoczenie.


„Druga runda” Lissner Caren to książka, która przyciąga wzrok klimatyczną okładką, ale mnie osobiście nie ujęła niczym, nie poruszyła, a wywoła jakieś trudne do zidentyfikowania emocje. Nie pozytywne, tylko stawiające pytania. Poddaję Waszej osobistej dyskusji, a czy po nią sięgnięcie, zależy od Was.

http://nietypowerecenzje.blogspot.com/2017/09/druga-runda-lissner-caren.html

Długo nie zawiodłam się na książce, przeważnie trafiam na same perełki, książki, które mnie w jakiś sposób porywają, odkrywają coś nowego, podpowiadają w życiowych dylematach. Tutaj jestem zaskoczona zupełnym brakiem emocji z mojej strony, nie było niczego, żadnego punktu zaczepienia, który by mnie w jakiś sposób ujął, porwał, oczarował. Kompletna pustka emocjonalna. Ale,...

Gert niespodziewanie staje się singielką. Po długim i szczęśliwym związku po raz kolejny musi stawić czoła samotności. Wątpi, czy kiedykolwiek spotka drugiego takiego mężczyznę jak Mark. Poza tym randkowanie i szukanie na potęgę drugiej połówki nie wydaje jej się być dobrym pomysłem. Jak potoczą się dalsze losy Gert?

W głębi duszy każdy człowiek chciałby poznać kogoś, z kim dzieliłby szczęśliwe, długie lata. Co, jeśli nagle sielanka zostaje drastycznie przerwana? Z takim problemem spotkała się główna bohaterka "Drugiej rundy". Na pewno trudno pogodzić się z faktem, że tej bliskiej nam osoby nie ma już obok nas. Jak sobie z tym radzić? Jak żyć dalej? Łatwo pocieszać i doradzać, gdy patrzy się na to z boku. O wiele trudniej przejść przez to, gdy taka sytuacja dotyczy nas samych. Autorka świetnie ukazała ten problem. Dzięki temu możemy poznać myśli i sposób postrzegania rzeczywistości przez osobę, która go właśnie doświadczyła.

Brak drugiej połówki może się także przerodzić w niemałą obsesję. Z taką sytuacją musiały się zmierzyć przyjaciółki Gert. Wprowadzanie dziwnych zasad randkowania. Poszukiwanie z uporem maniaka idealnego mężczyzny. Wreszcie śledzenie byłego partnera i oczekiwanie aż zostawi swoją rodzinę. Samotność jest smutna i często może doprowadzić do takiego zachowania. Czy nie warto byłoby jednak poczekać, aż los sam postawi na drodze tę wymarzoną miłość? To kolejna kwestia poruszona w tej książce, na którą zwróciłam uwagę.

Co do samej powieści. Jest to bardzo przyjemna lektura, którą czyta się lekko i szybko. Mimo to porusza ważne tematy, o których wspomniałam wyżej. Uważam, że warto sięgać po tego typu książki, ponieważ oprócz rozrywki dostarczają nam również ciekawych spostrzeżeń. Ponadto napełniają nas nadzieją, że nigdy nie jest za późno, żeby spotkać miłość. Polecam.

http://fascynacja-ksiazka.blogspot.com/2016/05/druga-runda-caren-lissner.html

Gert niespodziewanie staje się singielką. Po długim i szczęśliwym związku po raz kolejny musi stawić czoła samotności. Wątpi, czy kiedykolwiek spotka drugiego takiego mężczyznę jak Mark. Poza tym randkowanie i szukanie na potęgę drugiej połówki nie wydaje jej się być dobrym pomysłem. Jak potoczą się dalsze losy Gert?

W głębi duszy każdy człowiek chciałby poznać kogoś, z...

Poddałam się w połowie.

Poddałam się w połowie.

Fajnie się czytało :)

Fajnie się czytało :)

Postacie jednowymiarowe i papierowe, sama historia niezbyt ciekawa, a przecież temat wydaje się bardzo interesujący... nie podobało mi się!

Postacie jednowymiarowe i papierowe, sama historia niezbyt ciekawa, a przecież temat wydaje się bardzo interesujący... nie podobało mi się!

Książka raczej przeciętna.Żadnej akcji,emocji nic.Historia o kobiecie która straciła męża w młody wieku.Tak naprawdę nigdy nie pogodziła się z tą stratą.Poznaje mężczyznę i próbuje stworzyć z nim związek.

Książka raczej przeciętna.Żadnej akcji,emocji nic.Historia o kobiecie która straciła męża w młody wieku.Tak naprawdę nigdy nie pogodziła się z tą stratą.Poznaje mężczyznę i próbuje stworzyć z nim związek.

Żałuję, że skończyłam tę książkę w nadziei na cos lepszego pod koniec. Tak się nie stało, do ostatniego akapitu przesiąknięta łzami i wkurzającymi wspomnieniami o ojakże doskonałym mężu, który już nie żyje.Książka zatruwała życie mi i mojemu otoczeniu. Nie polecam, czytajcie cos co sprawia przyjemność..

Żałuję, że skończyłam tę książkę w nadziei na cos lepszego pod koniec. Tak się nie stało, do ostatniego akapitu przesiąknięta łzami i wkurzającymi wspomnieniami o ojakże doskonałym mężu, który już nie żyje.Książka zatruwała życie mi i mojemu otoczeniu. Nie polecam, czytajcie cos co sprawia przyjemność..

Książka o 3 przyjaciółkach. 1 z nich została wdową w młodym wieku. Wszystkie chcą się zakochać. Brak większej akcji w książce, mimo wszystko dobrze napisana, lekko i szybko się ją czyta.

Książka o 3 przyjaciółkach. 1 z nich została wdową w młodym wieku. Wszystkie chcą się zakochać. Brak większej akcji w książce, mimo wszystko dobrze napisana, lekko i szybko się ją czyta.