Bez owijania w bawełnę - książka jest cholernie wciągająca. Szybkie i wolne akcje są rozłożone w odpowiedniej proporcji. Bohaterowie są interesujący, choć mało charakterystyczni - sam Ezekiel dosyć mocno przypomina Miszę. Klimat, fabuła i poczucie humoru autora to świetna mieszanka, która tworzy "Komornika".

Mimo to w książce jest wiele niedociągnięć i niewytłumaczonych kwestii. Czytając książkę oczekiwałem wyjaśnienia dlaczego Wysłannicy atakują Komornika, mimo że jest on po ich stronie. Być może tom drugi wyjaśni niektóre kwestie. Nie zostało też wyjaśnione to, że śmiercionośni Wysłannicy nie są w stanie zabić wszystkich ludzi (tak jak w założeniu Apokalipsy), tylko muszą się wyręczać śmiertelnymi Komornikami. Mam wrażenie, że w tej kwestii autor nie poradził sobie z tematem i naciągnął to wszystko w celu stworzenia fabuły.

Od początku było pewne, że książka może wzbudzić kontrowersje. Osobiście, nie podobało mi się przedstawienie niektórych postaci świętych przez autora - i nie chodzi tu o moje nastawienie wobec wiary, tylko o pewną przesadę (przykładowo: czaszki niemowląt zwisające z odzienia Michała Archanioła). Nie jest żadna karykatura - mimo opinii Gołkowskiego, który sądzi, że "Komornik" jest powieścią prześmiewczą. Dla mnie przedstawienie niektórych postaci w ten sposób jest raczej niesmaczne. Ale nie mogę książki nazwać bluźnierczą, jak twierdzą niektórzy.

Moją oceną jest 7/10 - książce ujmują niedociągnięcia, ale Gołkowski nadrabia językiem, poczuciem humoru, zaskakującymi pomysłami i świetnym klimatem. Polecam.

Bez owijania w bawełnę - książka jest cholernie wciągająca. Szybkie i wolne akcje są rozłożone w odpowiedniej proporcji. Bohaterowie są interesujący, choć mało charakterystyczni - sam Ezekiel dosyć mocno przypomina Miszę. Klimat, fabuła i poczucie humoru autora to świetna mieszanka, która tworzy "Komornika".

Mimo to w książce jest wiele niedociągnięć i niewytłumaczonych...