Książkę dostałam (nie wiem, od kogo, ale wyściskałabym tę osobę) i nim po nią sięgnęłam, zdążyła się prawie że zakurzyć na półce. Właściwie żałuję, że tak z tym zwlekałam, bo książka jest absolutnie genialna.
Całość pisana z perspektywy ośmiolatki przedstawia inny podgląd na wątek główny książki, czyli proces czarnoskórego chłopaka oskarżonego o gwałt. Tylko że podczas tego procesu wszystko wskazuje na co innego, to wiemy, jakie będzie zakończenie, przecież "zgwałcona" została biała dziewczyna. Pierwsza połowa książki mówi o dziecięcej zabawie, której celem jest wyciągnięcie Boo Radleya z domu. Pokazuje beztroskę, co dzieje się w szkole i dylematy dzieci, które są uciskane systemem szkolnym między innymi. Z czasem jednak pokazują się pierwsze oznaki zwiastujące drugą część książki.
Książka rozdarła mi serce i prawie wyję na jej wspomnienie. Mało kiedy udaje się autorowi tak mnie poruszyć. Może sama tematyka jest dość kontrowersyjna, teraz wszyscy deklarują się na "tolerancyjnych", a nagle czytelnik styka się ze środowiskiem pełnym rasizmu, z którym większość się nie kryje (tak jak teraz).
Jean Louise - Skaut - jest świetną narratorką, niesamowicie urzekającą i przekonywującą do siebie. Jej ojciec - Atticus - to wzorzec prawdziwego rodzica, takich postaci zdecydowanie brakuje w książkach typu Young Adult, fantasy etc.

Książkę dostałam (nie wiem, od kogo, ale wyściskałabym tę osobę) i nim po nią sięgnęłam, zdążyła się prawie że zakurzyć na półce. Właściwie żałuję, że tak z tym zwlekałam, bo książka jest absolutnie genialna.
Całość pisana z perspektywy ośmiolatki przedstawia inny podgląd na wątek główny książki, czyli proces czarnoskórego chłopaka oskarżonego o gwałt. Tylko że podczas...