Po powrocie z Podziemia nie można się było spodziewać, że wszytsko wróci do normy. Trochę trwało zanim mama wysłuchała całej historii i z pewnością nie uwierzyła w nagły wyjazd swojego męża, by pomóc bratu. Jednak okazuje się, że tata Gregora nabawił się jakiejś ciężkiej choroby w Podziemiu - w nocy wstaje z krzykiem, jest nisepokojny oraz bardzo osłabiony. Minęło kilka miesięcy - do tego czasu Gregor nie zabił ani jednego karalucha. Dba o Botkę oraz resztę rodziny. (Nie)stety Podziemie nie daje o sobie zapomnieć.
Wkrótce Botka tajemniczo znika, a chłopiec wraca na stare śmieci. Okazuje się, że Niedkończona Przepowiednia była tylko początkiem lawiny dziwnych oraz niebezpiecznych zdarzeń na które będzie skazany.
Jak wspomianłam w recenzji poprzedniej części Gregora tj. Niedkończonej Przepowiedni trochę się działo. Nie była to taka typowa opowiastka dla dzieci do poduszki, ale wprowadzenie w poważny i brutalny świat poprzez fantastykę zmieszaną z rzeczywistością. Gregor i Przepowiednia Zagłady zaczęła sie niewinnie - autorka powoli zaznajamiała nas co działo się z Gregorem po kilku miesiąach od powrotu do domu lecz już po kilku rozdziałach Botka znika, a chłopiec trafia ponownie do krainy Podziemnych. Tę część można porównać do żeglugi. Bohaterowie większość książki znajdują się na „morzu", by dotrzeć do celu swej Przepowiedni.
W Przepowiedni Zagłady dowiadujemy się więcej o polityce Podziemia - jak działa tamtejsza monarchia i jak wygląda nić zasiadjących na tronie. Mamy okazję także poznać kuzynostwo Luksy, która raczej nie pała do nich szczególną miłością.
Trudno jest mi opisać tę książkę - mogłabym spokojnie powtórzyć recenzję poprzedniej, a to chyba dobry znak, ponieważ autorka według mnie dobrze poprowadziła kontynuację. Początek niemiłosiernie irytował, ponieważ bardzo nie lubię, gdy pisarz skraca poprzednią część serii - jeśli ktoś nie czytał to przecież nadrobi! Nie trzeba od razu streszczać i tak dalej, a potem jeszcze ciut spojlerować...
Zauwazyłam, że Suzanne Collins bardzo dobrze radzi sobie z dynamiką wydarzeń. Nagłe zwroty akcji opisane były tak, że gdy ktoś obrywał macką to obrywał, a nie dziesięciokrotnie zwolnione tepo i i d ź t u b i j s i ę z k a ł a ma r n i c ą...
Na prawdę bardzo się cieszę, że autorka pisząc tę książkę nie zapomniała o rzeczach w niej najwżniejszych. A jakich? Minusach życia głeboko pod ziemią - blada skóra, wrażliwość na światło oraz używanie echolokacji do podróżowania po ciemku. Jest to bardzo zauważalne zwłaszcza, gdy Gregor marzy wraz z Luksą o wyprawie do Nowego Yourku ( nie, to nie jest spojler!)
Jednym słowem podsumowując przygodę przeżytą wraz z bohaterami i samym Podziemiem to coś niesamowitego. Suzanne Collins stworzyła świat o tak skomplikowanej i osobliwej budowie, że aż trudno oderwać od niego myśli! Mam nadzieję, że mimo wszytsko z Wami będzie podobie!

Po powrocie z Podziemia nie można się było spodziewać, że wszytsko wróci do normy. Trochę trwało zanim mama wysłuchała całej historii i z pewnością nie uwierzyła w nagły wyjazd swojego męża, by pomóc bratu. Jednak okazuje się, że tata Gregora nabawił się jakiejś ciężkiej choroby w Podziemiu - w nocy wstaje z krzykiem, jest nisepokojny oraz bardzo osłabiony. Minęło kilka...