przyjemny, prosty język, czytało się całkiem przyjemnie. Mam jednak wrażenie, że bardzo się wszystko powtarzało, nie było typowego początku, rozwinięcia i końca tylko wszystko działo się na raz.

przyjemny, prosty język, czytało się całkiem przyjemnie. Mam jednak wrażenie, że bardzo się wszystko powtarzało, nie było typowego początku, rozwinięcia i końca tylko wszystko działo się na raz.

7,5/10

7,5/10

Arcydzieło to to nie jest. Ale i arcydzieła nie oczekiwałem. Poniekąd jednak spod pozorów książki prostej, wyłania się pozycja jak najbardziej wartościowa. Już nie mówię tu o opisach życia legionistów, bo czytałem lepsze, treściwsze, bardziej aktualne (nie sprzed 100 lat),jak choćby MASZERUJĄC Z DIABŁEM Davida Masona (oj, jak ten pan nie lubi Polaków, oj jak bardzo jest niesprawiedliwy, może po łbie dostał od któregoś?). Wartośc książki Białoskórskiego schowana jest w potwierdzeniu tezy, że ludzie się nie zmieniają. Ba! Całe narody się nie zmieniają. Francuzów, jak nie lubiano wówczas (Białoskórski w tej książce),tak nie lubiano i później (Grzesiuk w PIĘĆ LAT KACETU). No a czy teraz Francuzi są lubiani? Ha! Pytanie bez odpowiedzi, bo czy Francuzi jako spójny naród, jeszcze istnieją? Albo weźmy Żydów - Białoskórski pisze, cytat ze strony 173: (...) "Toć i my, Polacy, choć wiernie Francji służyliśmy, też obrócilibyśmy kolby na Francuza. Bo to jak Żydzi, albo gorzej. Niby opiekunowie, niby przyjaciele, niby dobroczyńcy, a w gruncie rzeczy - wyzyskiwacze, oszuści i krwiopijcy." No coż, laurka to to nie jest a i w obecnych czasach, w potocznych rozmowach u cioci na imieninach, usłyszeć dobre słowo o Żydach jest trudno. A Arabowie? Z książki Białoskórskiego odnosi się wrażenie, że sto lat temu ulubionym hobby szarego Araba było obcinanie głów białym. Mam wrażenie, że to hobby nadal jest popularne. To o narodach, czy grupach etnicznych. A o samych ludziach, tworzących te grupy i narody? Czy są mądrzejsi? A skąd tam! Kobiety choćby: jakie głupie były, takie są nadal, skoro zarówno sto lat temu jak i teraz, pomimo wszechobecnego jak nigdy dostępu do informacji, tak samo dają się wywozić do burdeli, myśląc że wyjeżdzają z ukochanym.

Jacy byliśmy jako ludzie, tacy jesteśmy. Tacy zapewne też będziemy. Dobrze to i źle: źle, bo nie będzie lepiej. Żadna utopia pełna szczęśliwości się nie ziści; dobrze, bo i ludzkość nie zginie, tak jak dotychczas nie zginęła.

Arcydzieło to to nie jest. Ale i arcydzieła nie oczekiwałem. Poniekąd jednak spod pozorów książki prostej, wyłania się pozycja jak najbardziej wartościowa. Już nie mówię tu o opisach życia legionistów, bo czytałem lepsze, treściwsze, bardziej aktualne (nie sprzed 100 lat),jak choćby MASZERUJĄC Z DIABŁEM Davida Masona (oj, jak ten pan nie lubi Polaków, oj jak bardzo jest...

Super książeczka, pisana prostym językiem. Czyta się lekko, łatwo i przyjemnie. Taki lekki K. May w polskim wydaniu. Tyle że Pan May siedzał w Niemczech, a Pan Białoskórski tłukł się po świecie.....

Super książeczka, pisana prostym językiem. Czyta się lekko, łatwo i przyjemnie. Taki lekki K. May w polskim wydaniu. Tyle że Pan May siedzał w Niemczech, a Pan Białoskórski tłukł się po świecie.....