Powieść nieźle się zapowiadała, niestety po kilkunastu stronach zaczęła się równia tak pochyła, że gdzieś w połowie zatęskniłam za żartami z LGBT z "Wiosny po wiedeńsku". Przede wszystkim książka jest nietknięta redakcją (redaktor(ka) uciekł(a) z krzykiem), a korekta została zapewne automatycznie przeprowadzona w wordzie, dzięki czemu można się natknąć na fantastyczne lapsusy takie jak wyfiołkowany zamiast wyfiokowany.
Czego w powieści nie ma. Zjawiskowo piękna i utalentowana, płomiennoruda Mary Sue, ups, pardon, Konstancja, posiadaczka okropnego imienia, straciła pracę, narzeczonego i usiłuje ułożyć na nowo życie. Udaje się jej w końcu odnaleźć, stracić i odzyskać miłość swojego życia (nieco psychopatyczny stalker) oraz wiarę, a w międzyczasie zaliczyć kilka "one night stands", stanów upojenia alkoholowego ukoronowanych kacem, które to pozbawiają ją zupełnie szacunku do samej siebie, zrobić genialny projekt graficzny gry o średniowieczu, i okazać niechęć do osób nieatrakcyjnych fizycznie. A także zaprzyjaźnić się z sąsiadem staruszkiem i nawet coś po nim odziedziczyć (ale za to nie spotkać się z własną matką). A wszystko to opisane językiem pozbawionej obycia literackiego licealistki.

Powieść nieźle się zapowiadała, niestety po kilkunastu stronach zaczęła się równia tak pochyła, że gdzieś w połowie zatęskniłam za żartami z LGBT z "Wiosny po wiedeńsku". Przede wszystkim książka jest nietknięta redakcją (redaktor(ka) uciekł(a) z krzykiem), a korekta została zapewne automatycznie przeprowadzona w wordzie, dzięki czemu można się natknąć na fantastyczne...