Cytat z książki wydał mi się intrygujący, przez co zdecydowałam się sięgnąć po ten tytuł. Przyznaję, pierwszy raz miałam styczność z autorką i nie znam jej innych dzieł, jednak "Gwiazda Wschodu" nie powaliła mnie na kolana. Czytając ją, nie wiedziałam czy mam się śmiać, czy rzucić ją gdzieś w kąt. Utwór jest jednak krótki, więc zdecydowałam skończyć to, co zaczęłam i dobrnęłam do końca. Pierwsze co mi się nasuwało na myśl, gdy brnęłam głębiej w oklepaną fabułę to świadomość, że "hej, z czymś takim już się spotkałam". Miałam wrażenie, jakbym stykała się ze scenami z filmu "Zmierzch". Zaraz po przeczytaniu opisu książki byłam prawie pewna, kim w istocie jest Aleksander, może stąd, że czytałam książki podobnego gatunku jak "Szeptem". Co prawda, samo zakończenie mnie nieco zaskoczyło, jednak przy tak oklepanej fabule nic nie ratuje, moim zdaniem, tego utworu. Książkę polecam osobom, które lubią czytać "ogrzewane numery", z niespodziewanym zakończeniem. Szybko płynąca fabuła wywołała u mnie jakieś poczucie braku albo tego, że "hej, akcja chyba leci za szybko". Jestem fanką dłuższych dzieł, może to przez ten fakt, kto wie? Nie spisuję jednak na straty "Gwiazdy Wschodu", bo jest to książka, którą pewnie warto przeczytać, jednak nie jest ona dla tych, którzy oczekują czegoś więcej niż "oklepanego romansu, zapychającego wieczorną melancholię".

Cytat z książki wydał mi się intrygujący, przez co zdecydowałam się sięgnąć po ten tytuł. Przyznaję, pierwszy raz miałam styczność z autorką i nie znam jej innych dzieł, jednak "Gwiazda Wschodu" nie powaliła mnie na kolana. Czytając ją, nie wiedziałam czy mam się śmiać, czy rzucić ją gdzieś w kąt. Utwór jest jednak krótki, więc zdecydowałam skończyć to, co zaczęłam i...