86/52/2020
"Eperu. Wędrowcy" Augusta Docher @Wydawnictwo Bis #recenzja

Miłość przychodzi niespodzianie

Pierwszy tom bestsellerowej serii o Wędrowcach. Debiut popularnej dziś w całej Polsce Augusty Docher, znanej też jako Beata Majewska.

Anna od lat mieszka wraz z mamą i swoją przyjaciółką, Wiktorią, a także jej mamą, Wandą w Londynie. Anna to spokojna dziewczyna, która kocha malować, tańczyć, ma duszę artystki. Uwielbia stare polskie piosenki i za to już moja sympatia do niej wzrosła ! Jej przyjaciółka jest jej całkowitym przeciwieństwem, szalona, zwariowana, roztrzepana, nieprzytomnie zafascynowana aktorem, Leo Blackiem.

Z powodu tej fascynacji, zmusza Annę by towarzyszyła jej podczas premiery nowego filmu Blacka w Cannes, która zbiega się z ich wyjazdem na wakacje do Francji.

Czerwony dywan, błysk fleszy, rozentuzjazmowane fanki, tłok, ścisk, a w tym wszystkim Anna i Wiki czekające wraz z rozedrganym tłumem na przybycie Leo Blacka. Jedno słowo rzucone po polsku, jedno spojrzenie, jedna chwila, jak grom z jasnego nieba, miłość przychodzi niespodzianie. Pierwsze, przelotne spotkanie Leo z Anną na czerwonym dywanie, które dało początek tej niezwykłej historii. Historii miłości człowieka i Wędrowca.

Czytałam opinie porównujące "Eperu" do Zmierzchu Stephanie Meyer, pewnie przez wzgląd na niezwykłą historię miłości. U Docher także mamy do czynienia z nieśmiertelnym chłopakiem i zwykłą, skrytą dziewczyną, których połączy gorące uczucie. Nie ukrywam, że to akuratne porównanie, możemy pochwalić się naszą polską wersją romansu nie z tej ziemi !

Myślę, że ten tom jest przeznaczony bardziej dla młodzieży, nie wiem jak pozostałe tomy, bo jeszcze przede mną, ale ja jestem już za stara na takie historie. Początek powieści był dla mnie trudny, nie potrafiłam wciągnąć się w fabułę, może miał na to wpływ styl pisarski autorki, w końcu to jej literacki debiut. Może kolejne tomy będzie czytało się lepiej. Po około 50 stronach wczułam się bardziej w losy bohaterów i lektura szła mi sprawniej.
Śledzimy powoli jak nasi bohaterowie poznają się, spędzają czas, rozmawiają. To też jest mały minus tej opowieści, brak tu akcji, wydarzeń, które przyspieszyłyby bicie serca. Sytuacja poprawia się pod koniec książki, gdy akcja powieści nabiera tempa. Drażniło mnie też jedno, a mianowicie to, jak szybko Anna i Leo zakochują się w sobie, jak szybko rozwija się ich relacja, we Francji widzieli się dwa razy, a rozstanie na trzy tygodnie Anna przeżywa aż do przesady i tęskni jakby znała Leo od kilkunastu lat. Na pierwszym spotkaniu Leo nawet nie zapytał jej o imię 😂😂 a już się zakochał. Ja rozumiem miłość od pierwszego wejrzenia i te sprawy, ale było to tak infantylne i przesłodzone jak w filmie Bollywood czy niejednej komedii romantycznej. Nawet mi, romantycznej duszy, to przeszkadzało. Doceniam pomysł autorki na wątek fantastyczny z Wędrowcami, wędrówką dusz i wątek miłości z pozoru niemożliwej, ale na swój sposób pięknej i baśniowej, przywołującej na myśl czy wspomniany przeze mnie wcześniej Zmierzch czy klasyki takie jak Piękna i Bestia, Kopciuszek, ale to powieść zdecydowanie dla nastolatek, ja wyrosłam już z tego typu opowieści i nie porwała mnie ta historia tak, jak oczekiwałam. No cóż, wiek swoje robi 😁.

Mimo wszystko sięgnę po kolejne tomy, bo chcę poznać zakończenie historii Anny i Leo. Taka ze mnie ciekawska osóbka 😂 Ale tak na poważnie, zakończenie pozostawia czytelnika w niepokoju i ciekawości, co dalej z Anną i Leo.
Dlatego jeśli lubicie powieści w stylu Zmierzchu, a nastoletnie klimaty to Wasz świat to sięgajcie po "Eperu. Wędrowcy". Na pewno porwie Was historia tego niezwykłego uczucia. ☺

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu BIS.

86/52/2020
"Eperu. Wędrowcy" Augusta Docher @Wydawnictwo Bis #recenzja

Miłość przychodzi niespodzianie

Pierwszy tom bestsellerowej serii o Wędrowcach. Debiut popularnej dziś w całej Polsce Augusty Docher, znanej też jako Beata Majewska.

Anna od lat mieszka wraz z mamą i swoją przyjaciółką, Wiktorią, a także jej mamą, Wandą w Londynie. Anna to spokojna dziewczyna,...

Okładka książki "Eperu" wpadła mi w oko, a opis bardzo mnie zaciekawił, więc dlatego po nią sięgnęłam. Jednak okazała się dla mnie ogromną męczarnią, ledwo przez nią przebrnęłam, te ponad 500 stron kosztowało mnie kilka dni. Uwielbiam fantastykę, lecz ta książka nie wywarła na mnie ogromnego wrażenia. Sam pomysł na nią nie powiem jest naprawdę fajny, ale właśnie jest zawsze to "ale" nuda i nuda. Mimo wszystko jednak mnie nie urzekła, ale wam może się spodobać.

Okładka książki "Eperu" wpadła mi w oko, a opis bardzo mnie zaciekawił, więc dlatego po nią sięgnęłam. Jednak okazała się dla mnie ogromną męczarnią, ledwo przez nią przebrnęłam, te ponad 500 stron kosztowało mnie kilka dni. Uwielbiam fantastykę, lecz ta książka nie wywarła na mnie ogromnego wrażenia. Sam pomysł na nią nie powiem jest naprawdę fajny, ale właśnie jest zawsze...

Ta książka dosyć mi się podobała, głównie dlatego, że jest to coś nowego- chodzi, że Wędrowcy to nie to, co Wampiry w dzisiejszych czasach- jest to bardzo mało spotykane i w pewnym sensie taki temat i sama historia Wędrowców jest nowością na rynku. W sumie jedyną taką rzeczą, która rzuciła mi się w oczy i mi przeszkadzała, jest to, że ta książka jest zbyt kobieca. Dokładniej tłumacząc chodzi mi o to, że już na pierwszy rzut oka widać, że napisała tę książkę kobieta, np. fragmenty, gdy opisuje ona reakcje Leo w danej sytuacji- który facet nie daje się wytłumaczyć kobiecie, co tak naprawdę zaszło itp., tylko od razu bierze z góry, że stało się "tak i tak", koniec tematu i wychodzi zatrzaskując za sobą drzwi i jeszcze ucieka na inny kontynent?! Jak wiemy jest to zachowanie bardziej podchodzące od strony płci żeńskiej niż męskiej, ponieważ mężczyźni chcą znać całą, caluśką prawdę i (co najważniejsze),chcą ją usłyszeć od kobiety, która rzekomo go zraniła - najwyraźniej Leo jest jakimś wyjątkiem, odrębnym od większości mężczyzn.
Oprócz tego jednego, małego szczegółu- i może paru innych, tj. styl pisania autorki- książkę czyta się nawet w porządku, lecz mnie osobiście pomimo tego, że książka jest napisana językiem dzisiejszym, młodzieżowym- czytało mi się ją dosyć długo, jak na moje tempo czytania książek.

Ta książka dosyć mi się podobała, głównie dlatego, że jest to coś nowego- chodzi, że Wędrowcy to nie to, co Wampiry w dzisiejszych czasach- jest to bardzo mało spotykane i w pewnym sensie taki temat i sama historia Wędrowców jest nowością na rynku. W sumie jedyną taką rzeczą, która rzuciła mi się w oczy i mi przeszkadzała, jest to, że ta książka jest zbyt kobieca....

Ta historia to spełnienie marzeń niejednej dziewczyny, która swoje uczucia ulokowała w jakimś aktorze lub piosenkarzu. Która zakochana fanka nie chciałaby, by jej idol zwrócił na nią uwagę?

Uwielbiam autorkę za opisanie tej sytuacji, bo to chyba jedyna książka, w której spotkałam się z taką właśnie fabułą. W dodatku naprawdę dobrze napisaną fabułą! A ja takie historie lubię, nawet jeśli są oderwane od rzeczywistości.

Główny bohater jest tajemniczy, ale za to szalenie uroczy. I na swój sposób niewinny, aż momentami mnie to bawiło. Polubiłam go od pierwszej sceny i tylko kilka było takich momentów, gdy miałam ochotę wylać na niego wiadro pomyj. Ale w końcu Augusta Docher nie byłaby sobą, gdyby nie targała emocjami czytelnika na lewo i prawo 😉

Powieść czytałam dwa razy i za każdym razem nie potrafiłam jej odłożyć. Przyjemny styl, dobra dynamika i świetny wątek romantyczny - czego więcej do szczęścia?

A fanów wątków romantycznych zapraszam na www.romantycznyakapit.pl, gdzie piszę o romansach nie tylko w powieściach.

Ta historia to spełnienie marzeń niejednej dziewczyny, która swoje uczucia ulokowała w jakimś aktorze lub piosenkarzu. Która zakochana fanka nie chciałaby, by jej idol zwrócił na nią uwagę?

Uwielbiam autorkę za opisanie tej sytuacji, bo to chyba jedyna książka, w której spotkałam się z taką właśnie fabułą. W dodatku naprawdę dobrze napisaną fabułą! A ja takie historie...

Ania jest rodzoną Polką mieszkającą w Londynie, która posiada wiele pasji i talentów. Jej największym zainteresowaniem jest sztuka , a dokładniej malowanie, przez co wybrała studia artystyczne. Londyn jest dla niej takim "prawdziwym" domem, który dzieli razem ze swoją mamą i przyjaciółką Wiki. Gdy nadchodzi dzień zakończenia szkoły, dziewczyny dostają prezent od swoich matek, a jest nim wyjazd do Francji w momencie, w którym odbywać ma się festiwal filmowy w Cannes. Czego chcieć więcej? Nastolatki są zachwycone biegiem zdarzeń. Festiwal ten wywiera na nich wiele różnorodnych emocji i sprawia, że wywraca ich życie do góry nogami.
Pojawia się Leo, a razem z nim zauroczenie. Anna jest nim zachwycona, jednak kryje on w sobie pewne tajemnice, bowiem nie jest on zwyczajnym człowiekiem, lecz...wędrowcem.

Czytałam wiele pozytywnych opinii na temat ksiażek autorki, co sprawiło, że nastawiłam się do nich bardzo, ale to bardzo pozytywnie. Po przeczytaniu stwierdzam, że zbyt bardzo. Książka mimo, iż swoim opisiem bardzo mnie zaciekawiła, to ostatecznie była dla mnie ogromną męczarnią. Sam fakt, że fantastyka nie jest jakąś moją mocną stroną, ale od czasu do czasu lubię po nią sięgać, i pojawiają się naprawdę świetne historie, to "Eperu" nie wywarło na mnie żadnego wrażenia. Być może, że właśnie to sprawiło, że nie przypadła mi do gustu. Sam pomysł na napisanie książki jest naprawdę świetny, ale brnęłam przez nią dość długo, w międzyczasie czytając coś innego. Postać Leo nie przypadła mi do gustu, jakoś nie jestem fanką istot pozaziemskich...Mimo wszystko, to że nie podobała się mnie, nie znaczy, że nie spodoba się wam. Polecam po nią sięgnąć.

Ania jest rodzoną Polką mieszkającą w Londynie, która posiada wiele pasji i talentów. Jej największym zainteresowaniem jest sztuka , a dokładniej malowanie, przez co wybrała studia artystyczne. Londyn jest dla niej takim "prawdziwym" domem, który dzieli razem ze swoją mamą i przyjaciółką Wiki. Gdy nadchodzi dzień zakończenia szkoły, dziewczyny dostają prezent od swoich...

Pierwszy tom już jak wiele emocji. Związek Anny i Wędrowcą to istny kogel mogel. Jednak muszę przyznać, że książka wciągająca i szybko się czyta.

Pierwszy tom już jak wiele emocji. Związek Anny i Wędrowcą to istny kogel mogel. Jednak muszę przyznać, że książka wciągająca i szybko się czyta.

Pomysł na książkę bardzo ciekawy. Nie zaprzeczę że sam początek książki spodobał mi się, ale z czasem im brnęłam dalej po prostu ciężko mi było skończyć czytać.
Najbardziej wkurzało mnie to, że główna bohaterka była okropnie przemądrzała, jaka ona najmądrzejsza nie była jakby pozjadała wszystkie rozumy na tym świecie.
Mimo wszystko daję trochę zawyżoną ocenę ze względu na okładkę.

Pomysł na książkę bardzo ciekawy. Nie zaprzeczę że sam początek książki spodobał mi się, ale z czasem im brnęłam dalej po prostu ciężko mi było skończyć czytać.
Najbardziej wkurzało mnie to, że główna bohaterka była okropnie przemądrzała, jaka ona najmądrzejsza nie była jakby pozjadała wszystkie rozumy na tym świecie.
Mimo wszystko daję trochę zawyżoną ocenę ze względu na...

Dostałam w prezencie cały zestaw książek pisarki...chyba najgorzej trafiony prezent. Wynudziłam się przewidywalnymi fabułami

Dostałam w prezencie cały zestaw książek pisarki...chyba najgorzej trafiony prezent. Wynudziłam się przewidywalnymi fabułami

"Eperu" to pierwszy tom trylogii Wędrowcy Augusty Docher, który ukazał się już prawie 3 lata temu nakładem Wydawnictwa BIS.

Historia z gatunku paranormal romans, a więc książka po którą sięgnęłam jakiś czas temu już z pewną obawą. Nie jestem bowiem zbytnia miłośniczką istot nie z tego świata, trolli, duchów, wiedźm i tym podobnych. Ale bez obaw, Eperu nie jest aż tak nie z tego świata.
Anna Wilk to bowiem zwykła nastolatka, która wyrusza w podróż wraz ze swoja koleżanką i mamami do Francji. To właśnie tam poznaje Leo, przystojnego młodzieńca, którego widok przyspiesza bicie jej serca.

Augustę Docher do napisania tej książki natchnęło smutne wydarzenie z życia rodzinnego, jakim jest utrata najbliższego członka rodziny. Dlatego też postanowiła swoim bohaterom zaoferować świat, w którym możliwa jest reinkarnacja i powrót na ziemię w nowym wcieleniu. Ten motyw został bardzo ciekawie wykorzystany przez autorkę i jak na debiut "Eperu" to naprawdę świetna historia.

Choć sami bohaterowie są może lekko przewidywalni, to warto potraktować ich z przymrużeniem oka. jak na dość pokaźnych rozmiarów historię, ponad 500 stron, czyta się ją szybko i naprawdę dobrze. Duży plus to prowadzona dwutorowo narracja, która daje pełny obraz historii, z dwóch punktów widzenia. I chociaż czasami postać Leo działała mi na nerwy, zwłaszcza swoją naiwnością i nieumiejętnością rozwiązywania problemów, to postać Anny budzi sympatię. Zwłaszcza, że zostajemy świadkami przemiany jaka następuje w dziewczynie pod wpływem różnych wydarzeń.

"Eperu' to obiecująca zapowiedź kolejnych tomów cyklu Wędrowcy. Polecam!

"Eperu" to pierwszy tom trylogii Wędrowcy Augusty Docher, który ukazał się już prawie 3 lata temu nakładem Wydawnictwa BIS.

Historia z gatunku paranormal romans, a więc książka po którą sięgnęłam jakiś czas temu już z pewną obawą. Nie jestem bowiem zbytnia miłośniczką istot nie z tego świata, trolli, duchów, wiedźm i tym podobnych. Ale bez obaw, Eperu nie jest aż tak nie z...

"Miłość jest jak herbaciane liście. Nawet gdy z czasem odparuje z nich woda i pokryją się kurzem, wrzucone do wrzątku z powrotem odzyskują barwę, zapach i smak. Zasuszone uczucie pod wpływem gorącego wspomnienia też nabiera kolorów…".


Krytycy wszelakich powieści zaliczanych do grona gatunku romans paranormalny, jaki od czasów pojawienia się "Zmierzchu" na stale zagościł w literaturze, podkreślają, że to książki bezwartościowe, płytkie i nie niosące ze sobą żadnego, głębszego przekazu. Szkoda więc, że zapomina się o tym, iż literatura nie musi tylko kształcić i poszerzać horyzontów myślowych – może bowiem również spełniać funkcję typowo rozrywkową. I w taki właśnie sposób potraktowałam lekturę pierwszego tomu cyklu "Wędrowcy". Nie nastawiałam się na nic innego.

Augusta Docher vel Beata Majewska to pseudonimy literackie polskiej pisarki. Jest mamą, żoną, córką i Ślązaczką. Kobieta wielu specjalności - plastyczka, księgowa, manicurzystka, ogrodnik, kura domowa i bizneswoman. "Eperu" to jej debiut wydany w 2015 roku.

Anna Wilk to nastolatka, która choć urodzona w Polsce, od wielu lat mieszka w Londynie wraz z mamą oraz jej koleżanką Wandą i córką Wiką. Na okoliczność ukończenia przez dziewczyn szkoły, obydwie mamy zabierają bohaterki w podróż do Francji. Tam, Anna zupełnie niespodziewanie poznaje Leo Blacka, nieco starszego od niej, niezwykle popularnego aktora. Między dwojgiem pojawia się zauroczenie, ale także tajemnica, która na zawsze zmieni ich życie.

Debiut Augusty Docher idealnie wpisuje się w kanon gatunku romans paranormalny, jednak nie znajdziecie w jego fabule ani wampirów, ani aniołów, ani tym podobnych stworzeń. Autorka wymyśliła sobie bowiem zupełnie nową konwencję, co niewątpliwie podnosi wartość tej lektury. Wątek istnienia Wędrowców związanych z reinkarnacją, który autorka w pierwszej części swojego cyklu jedynie zaakcentowała, wzbudził moją ciekawość. Ten swoisty powiew świeżości związany z samym pomysłem na cały cykl, z pewnością więc doceni wielu czytelników.

"Eperu" to książka, w której nie sposób nie zauważyć sztampowego ukazania świata przedstawionego, głównych bohaterów i relacji, jaka zaczyna ich łączyć. Mamy oto bowiem do bólu powtarzalne kreacje Anny i Leo, jakich wiele w tego typu książkach. Ona oczywiście nie zdająca sobie sprawy z własnej atrakcyjności, dziewica, która posiada dobrą duszę. On to przystojny mężczyzna, bajecznie bogaty, wybuchowy i zazdrosny, a jednocześnie wierny swojej jedynej. Skądś to wszyscy znamy? Kreacje głównych bohaterów więc jak widać są do bólu przewidywalne, a początek ich znajomości, która nie wiadomo kiedy przekształca się w miłość do grobowej deski, jest nieco odrealniony. Z przymrużeniem oka więc potraktowałam ten wybuch wielkiego uczucia i nieco niezrozumiałe dla mnie zachowanie Anny. Ujęły mnie za to wplatane w treść książki listy pomiędzy bohaterami, które bezbłędnie ukazywały siłę ich uczucia. Moją szczególną uwagę zwróciła natomiast bardzo wyrazista postać przyjaciółki Anny, która swoim ekstrawaganckim stosunkiem do życia, zapada w pamięć.

Warto wspomnieć o tym, że autorka zastosowała w swoim debiucie naprzemienną narrację Anny i Leo. To w mojej opinii trafiony zabieg, gdyż dzięki temu poznajemy dwa różne spojrzenia na tę samą sytuację. Nie mogę także nie napisać o miłych dla mojego serca przywoływaniach tekstów piosenek Hanny Banaszak, czy też Edyty Geppert. Cała płaszczyzna związana z Polską została w gruncie rzeczy dobrze wyeksponowana. Szkoda jedynie, że okładka nie zyskała mojej aprobaty, gdyż niestety wygląda bardzo amatorsko.

"Eperu" będące pierwszą częścią cyklu o Wędrowcach to w głównej mierze książka ukazująca, nieco sztampowo, rodzącą się miłość pomiędzy głównymi bohaterami. Umieszczony na początku tej lektury Prolog oraz końcowe wydarzenia zwiastują, że w drugiej części akcja przyspieszy, a czytelnicy w końcu poznają więcej szczegółów dotyczących plemion. To debiut czerpiący ze znanych nam schematów, a jednak zapewniający niezłą rozrywkę na kilka godzin.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl

"Miłość jest jak herbaciane liście. Nawet gdy z czasem odparuje z nich woda i pokryją się kurzem, wrzucone do wrzątku z powrotem odzyskują barwę, zapach i smak. Zasuszone uczucie pod wpływem gorącego wspomnienia też nabiera kolorów…".


Krytycy wszelakich powieści zaliczanych do grona gatunku romans paranormalny, jaki od czasów pojawienia się "Zmierzchu" na stale zagościł w...