Cnota Egoizmu to nic innego, jak zbiór esejów, w większości autorstwa Ayn Rand, a tytuł książki nieźle oddaje to, co można znaleźć w środku: autorka przez wszystkie strony doskonale udowadnia swoją tezę, według której tylko człowiek będący egoistą może w zdrowy sposób funkcjonować w społeczeństwie. Brzmi zaskakująco? :)
Filozofia obiektywizmu nie jest mi obca, jako, że trochę o niej wcześniej słyszałam, więc wiedziałam mniej więcej, czego mogę się spodziewać po dziele Rand, ale zapewne dla większości z Was to będzie zupełna nowość. Nic dziwnego, z racji tego, że żyjemy obecnie w świecie opierającym się na kolektywistyczno-altruistycznych zasadach, które filozofia ta zupełnie odrzuca i uznaje za niesłuszne, podając przy tym doskonałe argumenty zaprzeczające tej tezie.
Brzmi zaskakująco... i strasznie zapewne, nie tylko przez zapowiadaną treść. Zbiór esejów, jeszcze filozoficznych, nic przyjemnego, nic śmiesznego, gdzie tu odpoczynek? Ale... weźcie poprawkę na to, że pani Rand to pisarka! Pisze lekko i przyjemnie, dodatkowo używa bardzo obrazowych przykładów, co sprawiało, że nawet, gdy na chwilę moje myśli odpłynęły przy trudniejszych stwierdzeniach i po prostu ich nie zrozumiałam, po chwili bez problemu dochodziłam do tego, co autorka ma na myśli. Z tego powodu książka jest na prawdę fajną odskocznią od tych pozycji, które czytamy zazwyczaj - nie męczy zbytnio, a jednocześnie pozwala zdobyć nową wiedzę, poznać dość dogłębnie założenia ciekawej (nawet, jeśli się z nią nie zgadzamy) filozofii, dając całkiem sporą satysfakcje z tego, że przeczytało się coś mądrego.
W dalszym ciągu jednak mogłoby się wydawać, że to książka dla dorosłych, nastoletnie osoby nie mają po co jej czytać...
NIE! W żadnym razie! Wiele nastolatek ma problemu z samooceną, wiele osób ma kompleksy... a przeczytanie Cnoty Egoizmu może być pierwszym krokiem do poradzenia sobie z tymi problemami. I owszem, Rand jest ostra, nie pozwala na mieszanie dobrego ze złym, złego z dobrym... ale cała jej filozofia opiera się na potędze indywidualnej jednostki, dzięki czemu może na prawdę mocno podbudować i zmotywować, robiąc to w sposób o wiele inteligentniejszy od typowo motywacyjnych dzieł. Cnota Egozimu to niezła broń przeciwko złym myślą, jeśli tylko dobrze się ją wykorzysta :)
Bardzo podoba mi się sam rozkład esejów: zaczynamy czytać od lekkich esejów, dotyczących nas, nas samych, podstaw moralności, etyki, pomocy bliźnim... a kończymy, czytając o tym, jak powinien funkcjonować rząd, czy poznajemy zdanie Rand na temat rasizmu. Taki układ sprawia, że po pierwsze, powoli przyzwyczajamy się do stylu autorki, do jej przemyśleń, dzięki czemu nie przytłaczają nas niekoniecznie ciekawe tematy, a po drugie - skoro znamy podstawowe założenia autorki, łatwiej jest nam po prostu zrozumieć te trudniejsze kwestie. Tym samym za bardzo fajny uznaje fakt, że Rand nie uznała, iż od razu musimy całą jej filozofie znać - ona powoli nam ją tłumaczy, pozwala zrozumieć, uczy nas, jak na prawdę dobra nauczycielka.
Na prawdę, jeśli tylko macie ochotę po Cnotę Egoizmu sięgnąć - nie wahajcie się, bo jest co czytać :) Nie gwarantuje, że każdy będzie zgadzał się z tym, co Rand ma nam do przekazania... ale myślę, że jej filozofie warto poznać, szczególnie, że przynajmniej ta pozycja jest bardzo przystępna i... po prostu dobra.

Cnota Egoizmu to nic innego, jak zbiór esejów, w większości autorstwa Ayn Rand, a tytuł książki nieźle oddaje to, co można znaleźć w środku: autorka przez wszystkie strony doskonale udowadnia swoją tezę, według której tylko człowiek będący egoistą może w zdrowy sposób funkcjonować w społeczeństwie. Brzmi zaskakująco? :)
Filozofia obiektywizmu nie jest mi obca, jako, że...