Polecam tłumaczenie Wilhelma Szewczyka.

Polecam tłumaczenie Wilhelma Szewczyka.

Można by napisać, że “Tkacze” Hauptmanna to kolejny utwór o wyzysku i buncie. Żeśmy to widzieli, czytali i nic nowego panowie szlachta. I chociaż to oczywista oczywistość, to jednak dramat śląskiego noblisty odciska się w pamięci silniej niż by się tego chciało.

Są bowiem “Tkacze” aktualni i jednocześnie nie są. Są bo nietrudno odnaleźć tu portrety ludzi gnębionych w magazynach amazonów, biedronek czy żabek. “Pracujecie za mało”, “jesteście leniwi” - wielcy tego świata powtarzają te hasełka niczym mantrę. Zmienia się jedynie scenografia dramatu.

A jednak widać, że dramat “Hauptmanna” to inna epoka, inne czasy i inni ludzie. I nie chodzi o to, że w Europie mało kto dziś umiera z głodu. Bunt sowiogórskich tkaczy, choć chaotyczny, szalony i nieskoordynowany jest jednak czysty i niezawiniony. W swoistej kontrze ustawi się stary Hilke wierzący w sprawiedliwość, która nadejdzie po śmierci. Nie widzimy więc obok tkaczy kryptoliberlnych gryzipiórków, co to niezliczone czerniąc strony opiewają światową rewolucję za pieniądze światowej finansjery. Nie ma tu też protoplastów dzisiejszych aktywistów lejących krokodyle łzy przez ekrany swoich Iphone'ów. Jest jedynie prosty człowiek. Doprowadzony do ostateczności.

Można by napisać, że “Tkacze” Hauptmanna to kolejny utwór o wyzysku i buncie. Żeśmy to widzieli, czytali i nic nowego panowie szlachta. I chociaż to oczywista oczywistość, to jednak dramat śląskiego noblisty odciska się w pamięci silniej niż by się tego chciało.

Są bowiem “Tkacze” aktualni i jednocześnie nie są. Są bo nietrudno odnaleźć tu portrety ludzi gnębionych w...

Uwagi odautorskie bardzo szczegółowe, klimat został zbudowany, wczucie się w panujące ówcześnie realia nie stanowi dla czytelnika większego problemu.

Uwagi odautorskie bardzo szczegółowe, klimat został zbudowany, wczucie się w panujące ówcześnie realia nie stanowi dla czytelnika większego problemu.

"Tkacze" mnie nie zachwycili. Pomysł był całkiem ciekawy: powoli narastający opór tkaczy wobec fabrykantów, rodzenie się świadomości zbiorowej, powstanie tłumu i tak dalej (robi się coraz goręcej). Bardzo szczegółowe didaskalia pozwalają bardzo dokładnie wyobrazić sobie scenerię i bohaterów. Można by powiedzieć, że to składniki na doskonały dramat. Ale jednak nie przekonało mnie to. Zdecydowanie bardziej wciągający byli Shakespeare i Moliere.

"Tkacze" mnie nie zachwycili. Pomysł był całkiem ciekawy: powoli narastający opór tkaczy wobec fabrykantów, rodzenie się świadomości zbiorowej, powstanie tłumu i tak dalej (robi się coraz goręcej). Bardzo szczegółowe didaskalia pozwalają bardzo dokładnie wyobrazić sobie scenerię i bohaterów. Można by powiedzieć, że to składniki na doskonały dramat. Ale jednak nie przekonało...