Jestem fanką wokalu Lodoviki Comello, dlatego, gdy tylko dowiedziałam się o książce pomyślałam "Muszę ją mieć!"
Prawdę mówiąc, jest to pamiętnik Comello z roku 2014, choć znajdziemy w nim wspomnienia z dzieciństwa. Dla fanów - świetna sprawa. Dla osób trzecich - tandeta. Ja utknęłam gdzieś pomiędzy.
Fakt faktem, że książkę czyta się szybko i nie trzeba główkować nad niektórymi wyrazami, ponieważ jest ona napisana językiem prostym, używanym na co dzień, który rozumie chyba każdy. Jednak nie spodobał mi się styl pisania Lodo (a może to wina tłumaczy? Nie wiem.), zaś w środku, pomimo pięknego układu graficznego znajdziemy także wiele niedociągnięć. Zdanie urywa się w połowie podczas gdy miejsce na stronie się kończy, przewracasz kartkę, a tam zamiast kontynuacji jakiś poradnik. Zdenerwowałam się i to bardzo, gdyż jestem perfekcjonistką. ;) Kolejnym minusem jest użycie twardej okładki. Książka jest chuda, jednakowoż karton użyty do zrobienia okładki stanowi 50% wagi tomu, przez co niewygodnie nosi się go w torebce/plecaku i jest nieporęczny.
Pamiętniczek Lodo ma ode mnie mocne 6/10. Plus za chęć włożoną w napisanie książki, za dzielenie się swoim pamiętnikiem, szatę graficzną, dużo zdjęć z młodości i częste wspominanie o swej miłości do fanów. Minus za twardą okładkę, niedociągnięcia, styl pisania panny Comello.

Jestem fanką wokalu Lodoviki Comello, dlatego, gdy tylko dowiedziałam się o książce pomyślałam "Muszę ją mieć!"
Prawdę mówiąc, jest to pamiętnik Comello z roku 2014, choć znajdziemy w nim wspomnienia z dzieciństwa. Dla fanów - świetna sprawa. Dla osób trzecich - tandeta. Ja utknęłam gdzieś pomiędzy.
Fakt faktem, że książkę czyta się szybko i nie trzeba główkować nad...