"...coś potwornego przydarza się tobie albo komuś, kogo kochasz, i nagle widzisz skutki każdej sytuacji, każdego wyboru, którego dokonałaś w swoim życiu."

Sama nie wiem, jak to się dzieje, że powieść, która zawiera wszystko, co potrzebne do tego, by poruszyć i doprowadzić wzruszoną czytelniczkę do łez - wcale aż tak nie porywa i nie wstrząsa... "Toxic" ma wszystko, co lubię w tego rodzaju literaturze - nieszczęśliwego chłopaka z tatuażami, dramaty z przeszłości, miłość, trudne wybory, poczucie winy i mnóstwo łez. Chciałam się więc wzruszyć i - przede wszystkim - pokochać tę historię i jej bohaterów. Jednak kilka opowieści już odcisnęło swoje ślady na moim romantycznym sercu - dlatego mam już bardzo wysoko ustawioną poprzeczkę... Już nie pokocham byle czego.

Może "Toxic" nie do końca jest byle czym, ale jednak ma parę wad. Jedną z rzeczy, które najbardziej mnie drażniły, był styl - chwilami trochę zbyt pompatyczny, egzaltowany. Miałam nawet skojarzenie z Anią Shirley i jej "otchłanią rozpaczy". W ogóle styl wypowiedzi bohaterów zbyt często do złudzenia przypominał sposób, w jaki myślała i mówiła wszystkim nam znana rudowłosa dziewczynka z Zielonego Wzgórza... Jednak to, co pasowało w powieści Montgomery - tutaj raziło, i to bardzo.

Według mnie autorka przedobrzyła i niektóre momenty drażniły sztucznością i przesadą. A to wcale nie wzrusza, wręcz przeciwnie. Właśnie prostota i pewna powściągliwość często robi dużo większe wrażenie. Autorka natomiast nie potrafiła oddać emocji i nieszczęścia inaczej, jak tylko przesadzonymi sformułowaniami, przez co całość sprawiała na mnie momentami wrażenie po prostu tandetnej...

Powieść ma też jednak parę zalet, między innymi bohaterów, którzy budzą sympatię. Saylor ujęła mnie tym, że potrafiła ofiarować miłość bezwarunkową, bez względu na to, jak mało dostanie jej w zamian, a Gabe - tym, jak wiele potrafił poświęcić. Obydwoje naprawdę mnie do siebie przekonali.

"Chcę być częścią twojego życia, nieważne, jak małą."

Fabuła podobała mi się o wiele bardziej niż w poprzednim tomie, szkoda tylko,że została opisana w taki sposób. Doceniłam ją, ale nie pokochałam jej tak, jakbym chciała. Może Wam się uda...

"...coś potwornego przydarza się tobie albo komuś, kogo kochasz, i nagle widzisz skutki każdej sytuacji, każdego wyboru, którego dokonałaś w swoim życiu."

Sama nie wiem, jak to się dzieje, że powieść, która zawiera wszystko, co potrzebne do tego, by poruszyć i doprowadzić wzruszoną czytelniczkę do łez - wcale aż tak nie porywa i nie wstrząsa... "Toxic" ma wszystko, co...