Wspomnienia Soni i Abrama Hurman z lat wojny i Zagłady spisane przez Halinę Birenbaum.

Autorka tak napisała o swoich bohaterach: Młodość Soni i Abrama Hurman to lata wojny i Zagłady. Poznali się w dzieciństwie i od owego czasu do dnia dzisiejszego są razem we wszystkim, co im przynosi życie. Byli razem najpierw w miejscach swego urodzenia, w gronie licznej, kochającej się rodziny (Wola Okrzejska, Huta Dąbrowa, Stanin),później w getcie żelechowskim, podczas wysiedlenia, w okresie łapanek i polowania na Żydów, podczas niebezpiecznych ucieczek, poszukiwania ratunku u odważnych, szlachetnych wieśniaków polskich, gotowych wyciągnąć pomocną dłoń na krawędzi śmierci; w uciążliwych wędrówkach po wsiach i lasach; podczas walk partyzanckich - i w niezmordowanej walce o życie, nie tracąc przy tym poczucia wartości ludzkich. Zawsze razem, zawsze wspierając się nawzajem oraz swych krewnych, przyjaciół - towarzyszy losu, poświęcając się bez wahania, aby pomagać i ratować. Po wyzwoleniu Abram i brat Soni, Stasiek, wraz z jeszcze kilkoma ocalałymi młodymi Żydami, wstąpili do wojska polskiego, z którym dotarli prawie do Berlina, walcząc przeciw niemieckim nazistom. Po wojnie Sonia i Abram przyjechali do Izraela i osiedlili się w Herclii (w pobliżu Tel-Avivu),gdzie mieszkają do dziś. Założyli rodzinę, mają dwie córki, sześcioro wnuków i sześcioro prawnuków.