Wkurzyłam się, bo bardzo nie lubię, kiedy ktoś robi ze mnie idiotkę. Kasi (sic!, ale tak się podpisuje w posłowiu) Puzyńskiej proponuję eksperyment. Niech spakuje do torebki/siatki/plecaka maskę gazową (tak – normalną maskę gazową z rurą i pochłaniaczem, bo chirurgiczna na fosgen pomoże mniej więcej tak, jak umarłemu kadzidło) oraz rękawice ochronne i jakiś dezodorant/piankę do golenia/perfumy – w każdym razie coś w aerozolu (naprawdę można kupić fosgen w poręcznym opakowaniu o pojemności 5, 10, 30, niechby i 50 ml?), pojedzie na drugi koniec miasta (żeby na pewno nikt jej w tym bloku/domu nie znał) i spróbuje pod jakimś pretekstem wprosić się do cudzego mieszkania. A jak już tam będzie i sprawdzi, czy wszystkie okna są na pewno zamknięte, i zaproszą ją na herbatę, to niech wyciągnie tę maskę z torebki/reklamówki/plecaka, założy ją, sprawdzi, czy na pewno maska ją chroni i czy może w niej oddychać i niech spróbuje rozpylić w powietrzu dezodorant/piankę do golenia/perfumy. Ooo... Nie udało się? Ktoś zadzwonił po policję? Ktoś w trakcie jej manipulacji z maską i dezodorantem rzucił w Kasię Puzyńską wazonem/krzesłem/Wielką Encyklopedią Powszechną? Ktoś ją zepchnął ze schodów, zanim zdążyła sięgnąć po dezodorant? Ktoś jej zwyczajnie spuścił manto w trakcie oględzin mieszkania? Dziwne...
Całkiem już niegłupio skonstruowany kryminał zamordowała Kasia (sic!) Puzyńska sposobem popełniania morderstw. Ja mam naprawdę elastyczną wyobraźnię, ale nie chciała ze mną współpracować, kiedy kazałam jej zwizualizować, jak obcy człowiek włazi mi do domu, sprawdza, czy wszystkie okna są szczelnie zamknięte, potem wyciąga maskę gazową, a ja siedzę sobie wygodnie w fotelu i tylko patrzę. A już na pewno tak sobie siedzę i kręcę młynka palcami, jeśli jestem byłym milicjantem (esbekiem) i byłym policjantem, pełnosprawnym facetem, który ma niejedno za uszami.
A jeśli chodzi o zbrodnię sprzed lat... W PRL-u paszporty obywateli zdeponowane były w agendach MSW, zwanych dla niepoznaki biurami paszportowymi; tam się je odbierało przed wyjazdem i oddawało natychmiast po powrocie do Polski. A w każdym takim biurze siedział esbek, który pytał z uśmiechem, po co jedziesz, czy kogoś znasz, co będziesz robić albo jak ci się podobało za granicą i czy może kogoś tam poznałaś. Już nie mówię, że wyjeżdżający indywidualnie obywatel mógł mieć „opiekuna” przez cały pobyt za granicą albo o tym, że mogli ci odmówić paszportu z najbłahszego powodu. Albo i bez powodu. Tak więc pomysł, że ktoś sobie jeździł swobodnie przez lata, a potem nagle – wielkie bum, do mnie nijak nie przemawia.

Wkurzyłam się, bo bardzo nie lubię, kiedy ktoś robi ze mnie idiotkę. Kasi (sic!, ale tak się podpisuje w posłowiu) Puzyńskiej proponuję eksperyment. Niech spakuje do torebki/siatki/plecaka maskę gazową (tak – normalną maskę gazową z rurą i pochłaniaczem, bo chirurgiczna na fosgen pomoże mniej więcej tak, jak umarłemu kadzidło) oraz rękawice ochronne i jakiś...