Świetna! Naprawdę, nie zawiodłam się. Po raz czwarty z ogromną przyjemnością śledziłam losy bohaterów najnowszej książki pani Katarzyny Puzyńskiej - i utwierdziłam się w tym, że spontaniczne dodanie jej do moich ulubionych autorów, już po drugiej, napisanej przez nią książce- było ok! Świetnie czyta mi się te kryminały, gdzie kryminalna zagadka jest tak dobrze zarysowana na tle psychologiczno-obyczajowym. Poza tym lubię książkowe serie, których poszczególne części łączy miejsce akcji i bohaterowie.
I tym razem mamy serię tajemniczych morderstw. Ich sprawca wydaje się poprzez zaaranżowaną inscenizację coś przekazać, coś powiedzieć o celowości, a może przyczynie swych czynów. Przy każdej z ofiar policjanci znajdują szachownicę z rozpoczętą na niej grą. Na ciałach ofiar morderca zostawia zagadkowy tatuaż. Później okazuje się, że wspólnych szczegółów na miejscach zbrodni jest więcej. No i ten nietypowy sposób i narzędzie zabójstwa... W miarę postępowania śledztwa, historia sięga coraz głębiej w przeszłość. Ale dlaczego autorka przedstawia nam zdarzenia, dziejące się ponad sto pięćdziesiąt lat temu? Książka trzymała mnie w napięciu dosłownie do ostatniej strony. I aż do ostatniej strony zmieniałam swój pogląd na motyw i sprawcę zbrodni. Zaskoczenie - jest tym, co najbardziej lubię w kryminałach pani Kasi. Dużą sympatią darzę też jej bohaterów z Lipowa i kontrowersyjną komisarz Klementynę Kopp, która już po raz drugi pomagała w rozwiązaniu zagadki policjantom z wiejskiego komisariatu.
Cieszę się bardzo, że nie będę długo czekać na kolejną część serii - jest już w przygotowaniu!

Świetna! Naprawdę, nie zawiodłam się. Po raz czwarty z ogromną przyjemnością śledziłam losy bohaterów najnowszej książki pani Katarzyny Puzyńskiej - i utwierdziłam się w tym, że spontaniczne dodanie jej do moich ulubionych autorów, już po drugiej, napisanej przez nią książce- było ok! Świetnie czyta mi się te kryminały, gdzie kryminalna zagadka jest tak dobrze zarysowana na...