"- I żyli długo i szczęśliwie. - Pochyliłam się i pocałowałam go w policzek. - Spróbuję tato. Obiecuję. Ale ta opowieść jeszcze się nie skończyła. (...) To dopiero początek."

Dawno, dawno temu w szklanej wieży po Zachodniej i bezpiecznej stronie muru żyła sobie pewna dziewczynka. Była bardzo odważna i kochała zwierzęta. Każdego dnia wychodziła z domu w poszukiwaniu nowej istoty, której mogłaby pomóc. Zaś po Wschodniej stronie w zamku mieszkał samotnie chłopiec. Był on dziki, nieokrzesany i niemiły...Brzmi jak bajka dla dzieci, prawda? Jednak życie naszej bohaterki, szesnastoletniej Delaney McEvoy okaże się gorsze niż najstraszniejszy koszmar, a bajki opowiadane na dobranoc mają drugie dno.

Ojciec dziewczyny zaginął w Dzikiej Strefie, a na jego życie czyha urzędniczka, która ma dla niego specjalne zadanie. Jeśli go nie wykona- razem z córką stanie przed plutonem egzekucyjnym za swoje wykroczenia. Dzika Strefa
to nie miejsce dla bojaźliwych, a Lane czym prędzej musi znaleźć ojca, żeby uratować i jego i siebie.

Zacznę od głównego powodu, dla którego warto sięgnąć po tą książkę. To mój argument numer jeden, którym mam zamiar przekonywać ludzi, że "Nieludzie" to
świetna książka. Mianowicie...RAFE! Wspaniale skonstruowana postać, idealna w każdym calu, widać, że bohater dokładnie przemyślany przez autorkę.
Ja uwielbiam takich bohaterów, którzy są sarkastyczni, grubiańscy, nieuprzejmi, ironiczni, a pod tymi wszystkimi negatywnymi cechami skrywają coś wrażliwego i pięknego. Jestem oczarowana Rafem i to dosłownie! Niejednokrotnie śmiałam się w głos z jego żartów i wypowiedzi. Jest naprawdę dziki i nieokrzesany, ale jednocześnie posiada cechy, które łapią za serce. Jestem zachwycona i kibicuję mu całkowicie.

Głowna bohaterka to dziewczyna trzymana w bezpiecznym i ciepłym domu, pod kloszem właściwie. Nie wie, co to niebezpieczeństwo i strach, jednak w obliczu tego, że musi odnaleźć ojca- staje na wysokości zadania i bez wahania wkracza w świat, gdzie żyją mutanty. Ją również polubiłam, nie irytowała mnie swoim zachowaniem i widać, że ma pazur. Wiemy, że w trakcie trwania książki przechodzi przemianę, odkrywa siebie i to, co w niej drzemie. Duży plus za jej miłość do zwierząt, którą podzielam. Rzadko zdarzają się takie bohaterki, miłosierne nawet wobec największego zła.

Książka "Nieludzie" to nieustająca akcja. Początkowo myślałam, że to będzie coś nudnego i oklepanego, ponieważ przez pierwsze kilka rozdziałów akcja toczyła się dość powoli, jednak w pewnym momencie nabiera tak szybkiego tępa, że trudno nadążyć, a o wypuszczeniu książki z rąk nie ma mowy. Ja pochłaniałam dosłownie kartkę za kartką, zastanawiając się, co będzie dalej i snując swoje domysły. Czułam się uczestniczką wydarzeń i to mi się podobało.

Ciekawe jest również to, że autorka nie boi się opisywania makabrycznych scen. Każdemu wydarzeniu towarzyszą opisy (ale nie do przesady), słychać wszelkie odgłosy, czuć zapach i dotyk. Niektórzy autorzy opisują takie sceny "po łebkach", jednak tutaj tego nie ma, a wszystko jest bardzo dobrze przedstawione.

Miałam mały problem, ponieważ jak wiadomo, w książce występują mutanty, czy jak kto woli zwierzoludzie, którzy zostali zakażeni wirusem. Czasami czułam się jak w baśni, bo ciężko było mi sobie wyobrazić np. połączenie kreta z szympansem. Jednak po jakimś czasie przestało mi się to wydawać tak śmieszne i surrealistyczne.

Ogólnie jestem zachwycona tą książką. Zakończenie pozostawia ogromny niedosyt i mam nadzieję, że jak najszybciej ukaże się drugi tom. Będę wyczekiwać go z niecierpliwością zastanawiając się, co też autorka dla nas zgotowała.
Polecam bardzo mocno, ponieważ warto wejść w tak dobrze skonstruowany i stworzony świat, samemu poczuć się trochę dzikim, a przede wszystkim wyciągnąć własne wnioski. To kolejna książka, która uzmysławia, że największym zagrożeniem tak naprawdę jest człowiek.

"-Ludzie kłamią."

"- I żyli długo i szczęśliwie. - Pochyliłam się i pocałowałam go w policzek. - Spróbuję tato. Obiecuję. Ale ta opowieść jeszcze się nie skończyła. (...) To dopiero początek."

Dawno, dawno temu w szklanej wieży po Zachodniej i bezpiecznej stronie muru żyła sobie pewna dziewczynka. Była bardzo odważna i kochała zwierzęta. Każdego dnia wychodziła z domu w poszukiwaniu nowej...