Nieludzie

Jest to jedna z lepszych książek, którą przeczytałam. Początek trochę przynudza, ale później akcja się rozkręca. Zabawne wątki, wplecione wątki miłosne, dużo zwrotów akcji. Książkę czyta się z zapartym tchem. Polecam :)

Jest to jedna z lepszych książek, którą przeczytałam. Początek trochę przynudza, ale później akcja się rozkręca. Zabawne wątki, wplecione wątki miłosne, dużo zwrotów akcji. Książkę czyta się z zapartym tchem. Polecam :)

Pokaż mimo to

Przeczytalam jednym tchem jest genialna i powiem wam ze to jest druga seria pierwsza podwodny swiat mnie oczarował ale ta jest zniewalające nie wiem czemu wydawnictwo nie kontynuowało tej serii ale zawsze jak jest coś dobrego nie dadzą dalej ale chlamy to kontynuują przez medialny rozgłos a tej książce z pewnością nslezy sie kontynuacja polecam

Przeczytalam jednym tchem jest genialna i powiem wam ze to jest druga seria pierwsza podwodny swiat mnie oczarował ale ta jest zniewalające nie wiem czemu wydawnictwo nie kontynuowało tej serii ale zawsze jak jest coś dobrego nie dadzą dalej ale chlamy to kontynuują przez medialny rozgłos a tej książce z pewnością nslezy sie kontynuacja polecam

Pokaż mimo to

Na początku książki nic się nie dzieje może nawet trochę przynudza jednak akcja zaczyna się rozkręcać i jest świetna. gorąco polecam i czekam na przetłumaczenie drugiego tomu.

Na początku książki nic się nie dzieje może nawet trochę przynudza jednak akcja zaczyna się rozkręcać i jest świetna. gorąco polecam i czekam na przetłumaczenie drugiego tomu.

Pokaż mimo to

"Bezpieczeństwo i szczęście nie zawsze idą w parze."
Zobaczyłam tę książkę dawno na jakimś blogu, teraz już nawet nie pamiętam jakim, ale wiem, że ta osoba była niemalże zachwycona, więc utknęła mi w pamięci, jednak, gdy pojawiła się na mojej półce... Odleżała swoje i dopiero niedawno się za nią wzięłam, czy żałuję, że zwlekałam? Hmm, nie jestem do końca przekonana, nieco odbiegała od mojej pierwotnej wizji.
Lane to nastolatka, która urodziła się już po wojnie, zatem dorasta już za murem chroniącym miasto. Wychowała się w strachu przed ferae, w erze nowych technologii i zasad dosyć restrykcyjnych, które ograniczają mieszkańców każdego dnia. Nie ma tu takiej normalnej szkoły, dosłownie wszystko odbywa się tu drogą elektroniczną. Plotę troszkę nie od rzeczy, powinnam przejść do rzeczy, zatem to właśnie zrobię. Lane - główna protagonistka w tejże książce, mieszka z ojcem w Davenport, wiedzie dosyć spokojne życie, spotyka się ze znajomymi, troszkę imprezuje czy się uczy, przede wszystkim czuje ogromną ciekawość, oczywiście jeśli chodzi o Dziką Strefę, to całkiem zdrowa ciekawość, bo kto z nas nie chciałby wiedzieć co tam się dokładnie dzieje, coś w rodzaju naszej Strefy 51. Nie było między nami więzi, lubiłam ją, ale o wiele bardziej wolałam w tej książce towarzystwo płci męskiej, głównie dlatego, że ich charaktery o wiele bardziej mi się podobały, wolałabym żeby oni byli na głównym planie.

"Jak się znalazłam w miejscu, gdzie ludziom wyrywano serca ?"
Przyznam szczerze, że spodziewałam się czegoś nieco innego, no dobra, czegoś baaardzo innego, ale w sumie to nie zawiodłam się na całej linii, niemniej jednak zachwycona nie byłam. Fabularnie książka jest dosyć oryginalna, autorka stworzyła interesującą chorobę, która ma naprawdę przykre skutki, ale jest też dosyć widowiskowa (oprócz nieuchronnej śmierci, o ile nie natychmiastowej), a twierdzę tak, bo wówczas ludzie, to znaczy ich DNA i DNA innych zwierząt się krzyżują i powstają różnorodne hybrydy. Własnie to najbardziej mnie interesowało - wątek związany z ferae, ale także później pojawia się motyw romansu, no nie powiem był przyjemny, ale niestety zbyt wiele się nie spodziewajmy.

Autorka postawiła w tym wypadku na doprowadzenie i rozwinięcie bardziej akcji aniżeli relacji między bohaterami, ale udało się jej subtelnie wpleść to w fabułę. Ma dość przyjemny styl, który przypadł mi do gustu, stworzeni przez nią bohaterowie nie wydawali się płytcy czy płascy, okazali się dosyć prawdziwi. Okładka mi się podoba, ale gdyby ujęli na niej subtelnie ferae to chyba bardziej by przyciągała wzrok, ale mimo niezbyt ciekawej grafiki, kolorystyka dosyć to nadrabia.

"- Nie, nie możesz iść ze mną.
- Nie będę ci przeszkadzać.
- Już mi przeszkadzasz, bo cię widzę."
Reasumując, wyszedł mi tu teraz taki mały misz masz, ale no cóż, zbyt wiele o tej książce powiedzieć nie mogę, bo mimo, że końcówka mnie zachęciła do sięgnięcia po tom drugi, to niestety w ogólnym rozrachunku książka była niestety co najwyżej średnia, dosłownie taka na moment, która długo w pamięci nie zagości. Autorka tak jak wspominałam ma całkiem przyjemne pióro, używa przystępnego języka, ogólnie nie trzeba się zbytnio wysilać, zatem jako odskocznia od czegoś bardziej wymagającego nadaje się idealnie. Tu również zachęcam do przekonania się na własnej skórze czy warto przeczytać, bo ja szczerze mówiąc polecić nie mogę, ale też nie mówię, iż była zła.



Pozdrawiam, Sara ❤

"Bezpieczeństwo i szczęście nie zawsze idą w parze."
Zobaczyłam tę książkę dawno na jakimś blogu, teraz już nawet nie pamiętam jakim, ale wiem, że ta osoba była niemalże zachwycona, więc utknęła mi w pamięci, jednak, gdy pojawiła się na mojej półce... Odleżała swoje i dopiero niedawno się za nią wzięłam, czy żałuję, że zwlekałam? Hmm, nie jestem do końca przekonana,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To, co dzieje się na świecie — nie jedna osoba powie, że najgorszym zwierzęciem na ziemi jest człowiek. Po przeczytaniu "Nieludzie" Kat Falls — podtrzymuje to stwierdzenie. Jedno z parków rozrywki tworzyło mieszanki między gatunkami zwierząt, by w przyszłości mogły być najnowszą i najlepszą atrakcja turystyczną. Jednak katastrofa, która miała tam miejsce, spowodowała zamknięcie ziem na wschód od Missisipi. Każda osoba, która przekroczy wyznaczoną granicę, grozi śmierć. Lane w pewny sposób dowiaduje się, że jej ojciec jest po drugiej stronie muru. Jedyny sposób, by jemu pomóc wrócić do domu to przekroczenie nielegalnie muru. Czy mimo niebezpieczeństwa, które tam występuje, Lane ma szansę przetrwać? Dlaczego jej tata przekroczył mur? Kto tak naprawdę jest zagrożeniem — człowiek czy mutant?

To jedna z nielicznych książek w tym roku, które zrobiły na mnie wrażenie. Główna bohaterka Lane, nie jest naiwną nastolatką, która kompletnie nie wie, co robi i dlaczego. Ma plan i wie, że musi go wykonać. Bardzo podoba mi się jej postawa. Fakt, że były momenty dla mnie kompletnie niezrozumiałe w jej zachowaniu, ale można to wybaczyć. Co więcej, sposób, w jaki poznaje tamtejsze mutanty i ich historię jest mega interesująca. Tak naprawdę trudno komukolwiek tam zaufać, jednak jak pozna się ich bliżej, można zrozumieć ich zachowanie, sposób życia.

Książka Kate Falls wywołała we mnie burzę uczuć. Raz byłam uśmiechnięta, raz smutna, a raz wściekła a po chwili zadowolona. Był moment, nawet kiedy zakręciła się w oku łezka — a przyznam się, że mało kiedy płaczę przy czytaniu dzieł. Przygody, jakie ma Lane, były z jednej strony logiczne, a z drugiej bardzo niebezpieczne. W piękny, a zarazem drastyczny sposób, dziewczyna poznaje tą drugą, złą stronę ludzkości. To do czego jest zdolny człowiek dla pieniędzy i sławy.

Uniwersum stworzone przez autorkę jest w pewien sposób bliskie temu, co mamy. Można interpretować to w dwojaki sposób. Po pierwsze — to uniwersum jak najbardziej wymyślone i od samych podstaw stworzone przez nią dla potrzeb historii. Po drugie — w pewien sposób może nas ostrzegać przed zabawą naukowców ludzkimi i zwierzęcymi DNA. Ta historia pokazuje nam, co MOŻE się stać, kiedy nie zastanowimy się nad tym, do czego zmierzają takie badania. Dodatkowo świat, w którym żyje bohaterka, ukazuje nam, że nie dobro ani nauka rządzi nami, ale pieniądz, za którą można kupić dosłownie wszystko — nawet władzę nad ludźmi.

Książka dedykowana jest dla starszej młodzieży — czyli tak od 16 roku życia. Jeżeli poszukujecie książki ze świetną akcją, genialnymi bohaterami i niebanalnym uniwersum — ta książka jest dla Was. Decyzje, które musi podjąć Lene nie zawsze są słuszne ani bezpieczne. Do czego tak naprawdę jest zdolny człowiek, by uratować bliską nam osobę? Książka na pewno będzie dla mnie jedną z najlepszych powieści tego roku.

To, co dzieje się na świecie — nie jedna osoba powie, że najgorszym zwierzęciem na ziemi jest człowiek. Po przeczytaniu "Nieludzie" Kat Falls — podtrzymuje to stwierdzenie. Jedno z parków rozrywki tworzyło mieszanki między gatunkami zwierząt, by w przyszłości mogły być najnowszą i najlepszą atrakcja turystyczną. Jednak katastrofa, która miała tam miejsce, spowodowała...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zaczęło się powoli i spokojnie, a świat wykreowany w książce wciągał coraz mocniej. Ciekawa wizja świata opanowanego przez wirusa, który jednak nie zabija, a zmienia.

Brak nudy, szybka akcja, dowcipne dialogi i powstała świetna, lekka książka na jesienną nudę. Druga część mile widziana :)

Zaczęło się powoli i spokojnie, a świat wykreowany w książce wciągał coraz mocniej. Ciekawa wizja świata opanowanego przez wirusa, który jednak nie zabija, a zmienia.

Brak nudy, szybka akcja, dowcipne dialogi i powstała świetna, lekka książka na jesienną nudę. Druga część mile widziana :)

Pokaż mimo to

Bardzo zgrabnie napisana powieść, którą z pewnością oceniłbym wyżej gdybym był odbiorcą (albo celniej: odbiorczynią) do którego była kierowana.
Może nie jestem piętnastoletnią dziewczyną i dlatego nie łykam superprzystojnych bohaterów drugoplanowych, którzy toczą z protagonistką rozmowy o uczuciach w środku śmiertelnego zagrożenia. Było też kilka innych głupstw, kilka klasycznych kalk, ale mimo to przeczytałem bo szło gładko. Dedykowany czytelnik (czytelniczka) z pewnością będzie się bawić świetnie.
Mniejsze uznanie z kolei należy się tłumaczce. Niektóre miejsca bolą.

Bardzo zgrabnie napisana powieść, którą z pewnością oceniłbym wyżej gdybym był odbiorcą (albo celniej: odbiorczynią) do którego była kierowana.
Może nie jestem piętnastoletnią dziewczyną i dlatego nie łykam superprzystojnych bohaterów drugoplanowych, którzy toczą z protagonistką rozmowy o uczuciach w środku śmiertelnego zagrożenia. Było też kilka innych głupstw, kilka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

https://naszerecenzje.wordpress.com/

Temat świata po apokalipsie jest dość już oklepany i znacznie wyczerpany. Łączące się z nim antyutopie zwykle przedstawione są w podobny sposób. Jest to najczęściej jedyne, bezpieczne miejsce w okolicy, samowystarczalne mające jakąś formę bariery przed tym, co groźne i potencjalnie śmiertelne. Ostatnie niedobitki ludzkości zwykle nie do końca mają świadomość, co się w ogóle wydarzyło. Starają się przeżyć i żyć jako wspólnota. Wszystko co poza nią, jest albo niebezpieczne albo skażone np. przez wybuch bomby atomowej. W przypadku książki Nieludzie jest to wyciek tajemniczego wirusa, który potrafi łączyć geny człowieka i zwierzęcia tworząc przedziwne hybrydy. Wirus nazwany Ferae wybił większą część narodu zmieniając ludzi w potwory. Mutacja zaczyna się wysoką gorączką w kilka godzin po ugryzieniu przez zainfekowanego. Później podczas kilku dni występują różne mutacje w zależności od rodzaju zwierzęcia, a gdy wirus dociera do mózgu chory zaczyna dziczeć i nie zostaje już w nim ani krztyna człowieczeństwa. Ostatni zdrowi schowali się za ogromnym murem stworzonym przez firmę TYTAN. On i wojsko ma za zadanie ich chronić przed wszystkim, co chciało by się wedrzeć z zewnątrz. Ale co zrobić, kiedy jedyna szansa na uratowanie bliskiej osoby znajduje się za murem? Z takim problemem boryka się główna bohaterka – Lane.

Lane mieszka z ojcem po właściwej, bezpiecznej stronie muru. Z wypiekami na twarzy wsłuchuje się w historie przekazywane szeptem o zmutowanym stworach i dzikich mieszkańcach opuszczonych miast. Za nic w świecie nie chciała by się znaleźć w dżungli, jest jej dobrze tam gdzie jest. Pewnego dnia odkrywa skrzętnie chowaną tajemnicę ojca i nic już nie będzie takie jak przedtem. Tata znika, a jedynym sposobem na jego uratowanie jest udanie się na dziką stronę muru i wypełnienie niecodziennej misji przez Lane. Musi działać natychmiast. Dziewczyna jest bystra i odważna choć czasami strasznie naiwna, ale zrzucam to na karb wychowania w izolacji od niebezpieczeństw dnia codziennego. Po drodze spotyka dwóch potencjalnych sprzymierzycieli – nieokrzesanego nastolatka imieniem Rafe i bardzo obowiązkowego strażnika Eversona. Jesteśmy świadkiem rozwijającego się trójkącika, które nic nie ma wspólnego ze zwykłymi rozterkami nastolatków. Lane nie dość, że musi martwić się powierzoną jej misją, to jeszcze na jej trop wpada tajemnicza postać, która nie odpuści dopóki jej nie dopadnie. Dzieje się dużo i jeszcze więcej, a do finału jeszcze daleko. Po drodze spotykają różne osobistości, a Lane która była przekonana, że za Tytanem nie ma normalnego życia musi zmienić swoje nastawienie.

Książka nabiera charyzmy w miarę rozwoju wydarzeń. Na początku akcja jest trochę chaotyczna, niespójna, ale wraz z kolejnymi stronami rozkręca się i nabiera głębi. Świat przedstawiony jest bogaty i bardzo przekonywujący jako miejsce postapokaliptyczne. Myślę, że nawet jak drugi tom nie zostanie wydany, tom pierwszy jako samodzielny się obroni. Finał jest zaskakujący, spójny i satysfakcjonujący. Jest krwisto i soczyście, wszyscy wielbiciele klimatów post apokaliptycznych powinni być zadowoleni.

https://naszerecenzje.wordpress.com/

Temat świata po apokalipsie jest dość już oklepany i znacznie wyczerpany. Łączące się z nim antyutopie zwykle przedstawione są w podobny sposób. Jest to najczęściej jedyne, bezpieczne miejsce w okolicy, samowystarczalne mające jakąś formę bariery przed tym, co groźne i potencjalnie śmiertelne. Ostatnie niedobitki ludzkości zwykle nie do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Od bardzo, bardzo dawna byłam ciekawa "Nieludzi" Kat Falls. Zarys fabuły wydawał się ciekawy i muszę szczerze przyznać, że książka naprawdę mnie wciągnęła. Historia była interesująca i obfitowała w wiele przygód.
W pewnych momencie jednak autorkę trochę zbyt poniosło, w moim odczuciu. Z ciekawej przygodówki zrobiła się nagle, trochę zbyt przerysowana, młodzieżówka z wątkiem romantycznym. Książkę doczytałam do końca, ale już z mniejszym zaangażowaniem i przyjemnością. Szkoda, bo gdyby nie to, "Nieludzie" Kat Falls uznałabym za naprawdę świetną książkę.

Od bardzo, bardzo dawna byłam ciekawa "Nieludzi" Kat Falls. Zarys fabuły wydawał się ciekawy i muszę szczerze przyznać, że książka naprawdę mnie wciągnęła. Historia była interesująca i obfitowała w wiele przygód.
W pewnych momencie jednak autorkę trochę zbyt poniosło, w moim odczuciu. Z ciekawej przygodówki zrobiła się nagle, trochę zbyt przerysowana, młodzieżówka z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przyznaję, że okładka wpada w oko i zmusza do bliższego zapoznania się z opisem.Opis również mnie zainteresował więc kupiłam książkę a dopiero później sprawdziłam recenzje czytelników i odetchnęłam z ulgą,że są tak pozytywne :)
Jeszcze bardziej zachęcona zabrałam się za czytanie i nie mogłam się oderwać.Przepięknie "uszyta" przygoda, interesujące postacie,nieprzewidywalne zwroty akcji.Na koniec nie zabrakło wzruszenia i muszę się przyznać że zaszkliły mi się oczy.
Polecam jest to jedna z lepszych książek jakie przeczytałam.

Przyznaję, że okładka wpada w oko i zmusza do bliższego zapoznania się z opisem.Opis również mnie zainteresował więc kupiłam książkę a dopiero później sprawdziłam recenzje czytelników i odetchnęłam z ulgą,że są tak pozytywne :)
Jeszcze bardziej zachęcona zabrałam się za czytanie i nie mogłam się oderwać.Przepięknie "uszyta" przygoda, interesujące postacie,nieprzewidywalne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to