We wstępie autor pisze, że poszczególne teksty składające się na książkę ukazywały się pierwotnie głównie na łamach New Yorkera. Artykuły publikowane były w latach 2000-2012, a książka wyszła w USA w 2013. Na potrzeby książki zostały one poprawione i uaktualnione, ale pozostały niezależne względem siebie i nie tworzą jednolitej całości.
Tytuł zbioru – „Dziwne Kamienie: Opowieści ze Wschodu i z Zachodu” – zdradza że teksty nie tyczą się wyłącznie Chin, część opisuje realia Stanów Zjednoczonych. Dumać można jednak nad tym, czemu jeden z reportaży – i to akurat ten – podarował swój tytuł całemu zbiorowi. Stylistycznie „Dziwne Kamienie” pasują do tytułu jednej z wcześniejszych książek autora: „Kości Wróżebnych”, mogą też być metaforą zbioru osobliwości, kolekcji oryginalnych historii, odstających nieco od naszych wyobrażeń, tego czego moglibyśmy się spodziewać. Ma to sens, ale można było wymyślić coś zgrabniejszego, albo topornie wydrukować na okładce: teksty z lat 2000-2012. W skład książki wchodzą poniższe teksty.

Dziki smak
Kilka stron o restauracjach serwujących swoim klientom potrawy ze szczurów.

Karma hutongu
Reportaż o życiu w ocalałej z bezmyślnego wyburzania północnej części pekińskiej starówki. Szerzej w tym temacie autor rozpisuje się w „Kościach Wróżebnych”.

Na murze
O Wielkim Chińskim Murze i jego badaczu-pasjonacie. O wadze wnikliwego spojrzenia i pełnego oddania sprawie.

Brudna gra
Tekst o amerykańskim Korpusie Pokoju i postaci Rajeeva Goyala, jednego z jego czołowych aktywistów – który wielu swoim entuzjazmem działa na nerwy (co autor w tekście świetnie oddaje, jednocześnie nie negując jego dobrych intencji). Dzięki Korpusowi Pokoju Hessler wyjechał do Chin i związał z nim dużą część swojego życia.

Szczyt na plaży
Refleksje na temat chińskiej polityki i życia codziennego mieszkańców ChRL. O reżimie i jego mackach, oraz zmianach gospodarczych.

Dziewczyna z miasta boomu
Reportaż poświęcony Emily, byłej uczennicy Hesslera, która związała swe życie z specjalną strefa ekonomiczną w południowych Chinach, miastem Shenzhen. Wszystkie partie tego tekstu, w nieznacznie odmiennej formie, możemy znaleźć w „Kościach Wróżebnych”. Dosłownie ctrl+c i ctrl+v.

Pod wodą
Reportaż na temat zmian związanych z uruchomieniem Zapory Trzech Przełomów na Jangcy, przymusowym przesiedleniem ponad miliona Chińczyków, zatopieniu siedemnastu wielkich miast, stu czterdziestu miasteczek i kilku tysięcy osad rolniczych a także przeszło tysiąca stanowisk archeologicznych. Ciekawostka z polskiej Wikipedii (zaczerpnięta z artykułu „Chińczycy spowolnili obrót Ziemi „): „Przemieszczenie po uruchomieniu zapory 40 mld ton wody 100 metrów nad poziom morza spowodowało mierzalne, choć nieistotne w praktyce, skutki dla obrotu Ziemi: oś obrotu przechyliła się nieco, przesuwając biegun geograficzny o 2 cm, a doba wydłużyła się o 0,06 mikrosekundy”

Uranowe wdowy
Reportaż o mieszkańcach południowo-zachodniego Kolorado, związanych do niedawna z wydobyciem uranu i energetyką jądrową, ich spojrzeniu na przeszłość i marzeniach.

Dziwne kamienie
Tekst reportażu, opisujący samochodową podróż z przyjacielem Goettigiem, znaleźć możemy w pierwszej części książki „Przez drogi i bezdroża”, tutaj dodano biograficzne fakty z życia przyjaciela. A tak poza tym to „kopiuj i wklej” – z pewnymi zmianami.

Z należytym szacunkiem
Artykuł o Jake’u Adelsteinie, Amerykaninie zatrudnionym w japońskim dzienniku Yomiuri Shinbun, który przez lata śledził ciemne strony życia tokijskiej metropolii. Autorze „Tokio Vice” która wyszła u nas jako „Zemsta yakuzy”. Tekst rzuca nowe świto na postać autora, i dopowiada jego dalsze losy.

Kiedy dorastamy
Dwu i pół stronnicowy tekścik o urwisach z chińskiej ulicy. Najkrótszy w całym zbiorze.

Kwartet
Przeredagowane teksty z pierwszej części „Przez Drogi i bezdroża”. Tyczy się perypetii autora w związku z podróżami i wynajmowaniem samochodu, ruchem ulicznym i zwyczajami drogowym Chińczyków.

U siebie i na wyjeździe
Reportaż o Yao Mingu, Chińczyku grającym w NBA. Poruszone są także problemy polityki sportowej ChRL.

Drużyna gospodarzy
Reportaż o Olimpiadzie w Pekinie z 2008, tekst w niektórych częściach brzmi znajomo, ale może to z uwagi na czas powstania i znane już czytelnikom książek Hesslera postacie.

Samochodowe miasto
Artykuł o chińskiej praktyce kopiowania technologii. Obszerne partie tego tekstu możemy znaleźć w „Przez Drogi i bezdroża”. Kolejny odgrzewany kotlet.

Chińskie Barbizon
Jak powyżej. W „Przez Drogi i bezdroża” znajduje się szersza wersja. Artykuł o hurtowym tworzeniu obrazów na zamówienie, fabrycznej karierze pewnego młodego technika i postrzeganiu Zachodu poprzez fragmenty docierającej do Chin kultury i filozofii.

Na Zachód
Anegdoty związane z przeprowadzką autora do Stanów i poszukiwaniu tymczasowego domu. Autor snuje refleksje na temat różnic pomiędzy chińską i amerykańską mentalnością.

Doktor Don
O życiu na prowincji w południowo-zachodnim Kolorado, centralna postać tekstu to tytułowy aptekarz-społecznik, integrujący mieszańców Nucli i okolic.

Peter Hessler – Amerykanin o włoskiej aparycji i niemieckim nazwisku (i takiż właśnie korzeniach), pisze bardzo świadomie, z rozmysłem, tak konstruując tekst iż jest on swobodny, dobrze się go czyta, a zarazem zawiera dokładnie to co autor chce w nim zawrzeć i to co my mamy sobie zeń przyswoić, bez dłużyzn i topornych metafor. Świetna kompozycja. Czy ma do tego taki talent, że samo tak mu wychodzi, czy bacznie odmierza proporcje, czy też pomagają w tym osoby trzecie – ciężko dociec.
Tak czy inaczej niczego tu nie brakuje – jest przesłanie, trochę refleksji, jest humor, pochylenie się nad losem prostego człowieka. Bez egzaltacji, pretensjonalności, nietrafionych uwag. Bardzo dobry pisarz. Pisząc o Chinach, autor opowiada nam też trochę o sobie, co dopełnia obrazu całości, bo przecież jego oczami obserwujemy poszczególne sytuacje. Niezależnie od tego o czym pisze – czyta się to z przyjemnością.
Tłumaczenie (autorstwa Roberta Pucka) jest w zasadzie dobre, można by się pokusić o zostawienie „chińskiego miasteczka” w oryginalne (chinatown) i zrezygnowanie z „farmienia” złota na rzecz „hodowania”; na dole 327 strony jest błąd, który można naprawić na dwa sposoby – albo zmienić, wedle logiki i kontekstu, albo zaglądając do oryginalnego wydania. Poza tym nie ma ani literówek, ani innych błędów – solidnie wykonana praca.

We wstępie autor pisze, że poszczególne teksty składające się na książkę ukazywały się pierwotnie głównie na łamach New Yorkera. Artykuły publikowane były w latach 2000-2012, a książka wyszła w USA w 2013. Na potrzeby książki zostały one poprawione i uaktualnione, ale pozostały niezależne względem siebie i nie tworzą jednolitej całości.
Tytuł zbioru – „Dziwne Kamienie:...