Różnice społeczne, obłuda mieszczańska, podejście do macierzyństwa... Minus za okładkę.... Polecam!

Różnice społeczne, obłuda mieszczańska, podejście do macierzyństwa... Minus za okładkę.... Polecam!

Świetna. Autorka bezwzględnie podchodzi do tematu niesprawiedliwości i demaskuje obłudę ludzką.

Świetna. Autorka bezwzględnie podchodzi do tematu niesprawiedliwości i demaskuje obłudę ludzką.

Problem macierzyństwa podejmował już Tadeusz Boy-Żeleński w swoim świetnym "Jak skończyć z piekłem kobiet?", natomiast Gabriela Zapolska zdaje się ilustrować kontrastujący przykład przyszłych matek;
Michasi - zamożnej, "ma nazwisko i zaszczyt macierzyństwa legalnego", wylegującej się w cieple i dostatku, mającej fochy i zachcianki, natychmiastowo spełniane przez cały rodzinny dom, miewającej różne humory, oraz Hanki - ubogiej, pracującej ponad swoje siły, nie mającej męża ani żadnej opieki, "doskonałej siły roboczej".

Michasia jednak czuje pewną więź z Hanką, powoli rodzi się jej współczucie do niej i chociaż nie znajduje w sobie siły, by sprzeciwić się despotycznej matce, żeby nie wyrzucała jej z domu, to roni łzę nad jej losem. Trudno nazwać Hankę wyjątkowo wrażliwą; jak każda prosta dziewczyna, zajęta jest tylko pracą i utrzymaniem siebie, bytuje na granicy człowiek - zwierzę; ale jednak w jej słowach pobrzmiewa straszliwy cynizm tego świata.
"Więc ojciec jej dziecka znalazł ją dość majętną, by uczynić ją matką, ale za biedną, by nazwać ją żoną?" - ojciec dziecka Hanki, chociaż trudno nazwać go "ojcem", potraktował ją tak... bezrozumnie i nieodpowiedzialnie. Czy pan Furkowski nie zajmuje się inaczej wobec Michasi tylko dlatego, bo ona ma posag i ułożone życie?

W tym opowiadaniu mamy do czynienia jeszcze z alter ego pani Dulskiej, a jest nią matka Michasi, która odpowiada obłudnie na prośby swej córki: "Zdawało mi się, że wszczepiłam w ciebie uczciwe zasady i całym życiem dałam ci przykład, czym życie uczciwej kobiety być powinno!". [Taki portret matek u Gabrieli Zapolskiej mnie zastanawia: Czyżby autorka sugerowała, że z każdej nieco wrażliwej panny wyrasta taka złośliwa i obłudna matrona?, Czy kobiety z wiekiem przywdziewają tę maskę dwulicowości i za wszelką cenę bronią tak zwanej moralności drobnomieszczańskiej?].

[I jeszcze jedna zagwozdka: Gabriela Zapolska opisuje Michasię jako kobietę, która przed zajściem w ciążę miała dość słaby charakter, wykorzystywany zarówno przez matkę i męża. Czyżby stąd pochodziło zaciekawienie Hanką, stąd wzięła się jej wrażliwość?].

Problem macierzyństwa podejmował już Tadeusz Boy-Żeleński w swoim świetnym "Jak skończyć z piekłem kobiet?", natomiast Gabriela Zapolska zdaje się ilustrować kontrastujący przykład przyszłych matek;
Michasi - zamożnej, "ma nazwisko i zaszczyt macierzyństwa legalnego", wylegującej się w cieple i dostatku, mającej fochy i zachcianki, natychmiastowo spełniane przez cały...