Od zawsze słyszymy, że po narodzeniu dziecka między nim a matką powstaje specyficzna więź, której nic nie jest w stanie zniszczyć.
A co kiedy jej nie ma? Kiedy dziecko wciąż płacze? Usypia tylko na rękach rodzica, a próby odłożenia do łóżeczka kończą się kolejnymi atakami płaczu. Kiedy matka wciąż tylko słyszy "dobre rady", które nie skutkują... Kiedy słyszy się, że depresja matki to tylko wymysł. Bo przecież ma ślicznego, zdrowego dzidziusia, i nic tylko się cieszyć...
Dawn Baker we wspaniały sposób opisała historię niestety z tragicznym zakończeniem z depresją w tle. I choć poznajemy ją nie tylko od strony głównych zainteresowanych czyli Anny i Tony'ego, którzy sześć tygodni temu powitali na świecie swojego synka Jacka. Narratorami tej historii są także matki głównych bohaterów: Wendy, która wspiera swoją córkę oraz Ursula, która nie potrafi wybaczyć Annie, że tak skrzywdziła jej syna i całą rodzinę.
Nie jest to lekka książka, którą po prostu się czyta i odkłada na półkę. Zostaje z tyłu głowy i trudno o niej zapomnieć.

Od zawsze słyszymy, że po narodzeniu dziecka między nim a matką powstaje specyficzna więź, której nic nie jest w stanie zniszczyć.
A co kiedy jej nie ma? Kiedy dziecko wciąż płacze? Usypia tylko na rękach rodzica, a próby odłożenia do łóżeczka kończą się kolejnymi atakami płaczu. Kiedy matka wciąż tylko słyszy "dobre rady", które nie skutkują... Kiedy słyszy się, że...