Aaaa! To było straszne. Sama nie wiem czemu katowałam się, aby doczytać to do końca, ale to chyba ta zgubna nadzieja, że może będzie lepiej.
Moje załamanie i zgorszenie nie nastąpiło z powodu słabego stylu czy czegoś w tym rodzaju, a za sprawą bohaterów i ich zachowań.

Nie jestem w stanie czytać tego co wyprawia główna bohaterka i tego zaakceptować.
Już przy pierwszej części pisałam, że Elena niema kręgosłupa, ale w tej części to ona przeszła samą siebie. Kocha faceta (Filippo), a właściwie tak gada, spotyka tego który ją zranił (Leonardo) i zaraz fiku-miku. Zdradza swojego faceta z premedytacją, wielokrotnie, przez chwilę udaje, że ma wyrzuty sumienia, jest przykładną dziewczyną, postanawia, że więcej się to nie powtórzy, ale to tylko czcze gadanie, bo oczywiście że robi to ponownie... a potem jeszcze robi z siebie męczennicę. Nienienienienie! Nienawidzę takiego czegoś! Tragedia.
Zresztą mogłabym tu chyba napisać krótką książkę, dlaczego takie bohaterki nawet nie powinny być tworzone, a fabuła tak poprowadzona, ale szczerze powiedziawszy ta książka nie zasługuje na tyle mojego czasu i szczerbienie języka.
Leonardo nie jest lepszy, ale go zostawię w spokoju tym razem.
Po raz kolejny szkoda mi Filippo, bo to przecież dobry facet i kocha tą, która w ogóle nie jest godna jego miłości i troski, którą ją otacza.
Wszystko można zrozumieć - pasję, dziką namiętność i pożądanie, ale jeśli chcesz jej ulec to zakończ to w czym siedzisz teraz, nie rań ludzi którzy na to nie zasługują i wtedy idź w tango z tym, który dodaje ci skrzydeł choć nie masz z nim przyszłości.

Miała być jedna gwiazda, ale za to, że na końcu to Elena zostaje sama i zraniona dodałam jedną gwiazdkę ekstra (tak, tak wiem jestem bardzo wredna, bo cieszę się z nieszczęścia bohaterki, ale ona nie zasługuje w moim mniemaniu na ani jedno współczujące spojrzenie za to co zrobiła Filowi).

Dziękuję, NIEpolecam! I nie wiem jak mam przebrnąć przez ostatnią część i czy w ogóle się nią katować.

Aaaa! To było straszne. Sama nie wiem czemu katowałam się, aby doczytać to do końca, ale to chyba ta zgubna nadzieja, że może będzie lepiej.
Moje załamanie i zgorszenie nie nastąpiło z powodu słabego stylu czy czegoś w tym rodzaju, a za sprawą bohaterów i ich zachowań.

Nie jestem w stanie czytać tego co wyprawia główna bohaterka i tego zaakceptować.
Już przy pierwszej...