Tak jak niestety myślałem, Tom Clancy skończył z charakterystycznym Ryanverse wraz z "Czerwonym Królikiem." Jak wspominałem przy ocenie tamtej książki, bohaterowie się zestarzeli, dawni wrogowie zostali pobici lub stali się przyjaciółmi i chyba Clancy stracił wenę, by wymyślić coś nowego i przekonującego, co spodobałoby się czytelnikom. "Zęby tygrysa", choć korzystają jeszcze z Ryanverse (choć jego główni bohaterowie zostali odstawieni na boczny tor) to są początkiem nowej serii zwanej "Kampusem". Trochę szkoda, że Clancy nie postanowił stworzyć nowych bohaterów spoza kręgu Ryanów, bo nostalgia z nimi związana potrafi nieprzyjemnie uderzyć w czytelnika. Świadomość, że Jack Ryan nie jest już prezydentem i się zestarzał, a resztę życia zamierza poświęcić pisaniu pamiętników, jest strasznie dobijająca. Śmierć Robby`ego Jacksona, który miał zostać nowym prezydentem,a którym ostatecznie zostaje znienawidzony przez czytelników Kealty (jakoś sprawa gwałtu totalnie się rozmyła) sprawia, że próg wejścia w "Zęby tygrysa" jest jak próba przekroczenia rzeki Jang Cy na kacu. Pamiętacie film "American Pie 4"? Z bohaterów oryginalnej trylogii został tylko jeden, a fabuła dotyczyła krewnego jednego z tamtych bohaterów. Niby dało się to oglądać, niby było to śmieszne, ale jednak nie było to już to samo. Widz odczuwał tęsknotę za ulubionymi postaciami. Dlatego,w którymś momencie musiał powstać "American Pie: Zjazd rodzinny", bo powrotu ulubionych bohaterów widzowie po prostu się domagali. Podobne odczucia miałem podczas lektury "Zębów tygrysa". Zwyczajnie tęskniłem za starą ekipą, znaną z kilkunastu książek. Miejsce organizacji wywiadowczych zajmuje Kampus, nieoficjalna "firma" powstała za zgodą prezydenta Ryana, która ma za zadanie niwelowanie zagrożeń, mających uderzyć w USA, przy użyciu niekonwencjonalnych środków. Gros bohaterów do jakich zostaliśmy przyzwyczajeni, uległ zmniejszeniu. Główny nacisk fabularny położony został na rodzeństwo Caruso, braci, którzy są synami szwagierki samego Jacka Ryana. Żeby było weselej, do Kampusu dołącza również Jack Ryan Jr., bez wiedzy swojego ojca. Niestety, Clancy nie pokusił się o to, żeby przedstawić go w jakiś inny sposób jak przedstawił jego ojca. Młody Ryan też pełni rolę analityka, który podobnie jak jego ojciec, wchodzi do akcji pod koniec książki i "ratuje świat" przy użyciu nieco mniej "analitycznych" umiejętności. Długo nie mogłem pogodzić się z takim przedstawieniem książki i odejściem od typowego politycznego thrillera. "Zęby tygrysa" to bardziej thriller szpiegowski z mniej zawiłą fabułą i większym nastawieniem na akcję. Książka jest bardzo krótka, zawiera nieco ponad 450 stron, co dla wielu fanów może być rozczarowujące. Pociesza mnie jedynie myśl, że jest to tak naprawdę pierwszy tom, będący wstępem do dłuższej historii, która będzie kontynuowana w sequelach. Gdyby było inaczej, uznałbym "Zęby tygrysa" za najgorszą książkę Clancy`ego. Zacząłem już czytać jej kontynuację i widzę, że do Clancy`ego musiały dotrzeć jakieś głosy krytyki ze strony czytelników, które są podobne do moich wrażeń, gdyż w "Poszukiwany żywym lub martwym" mamy powrót starych bohaterów, którzy biorą udział w fabule. No i książka zawiera już ponad 850 stron, więc myślę, że dalsze sequele bardziej przypadną mi oraz innym czytelnikom do gustu :)

Tak jak niestety myślałem, Tom Clancy skończył z charakterystycznym Ryanverse wraz z "Czerwonym Królikiem." Jak wspominałem przy ocenie tamtej książki, bohaterowie się zestarzeli, dawni wrogowie zostali pobici lub stali się przyjaciółmi i chyba Clancy stracił wenę, by wymyślić coś nowego i przekonującego, co spodobałoby się czytelnikom. "Zęby tygrysa", choć korzystają...