Josephine:

Straciłam moje życie, kiedy skończyłam osiemnaście lat. Cóż, nie technicznie. Technicznie, ciągle żyję. Moje serce bije, a krew nadal pompuje się w moich żyłach. Ale moje marzenia zniszczyły moją rodzinę, co ostatecznie, zniszczyło to kim byłam.
Szczęście. Co to jest szczęście? Pomaganie innym? Upewnianie się, że mam uśmiech na twarzy, zwłaszcza wtedy, kiedy chcę umrzeć? W takim razie tak. Jestem szczęśliwa.

Aléssandro:

Chciałem być lekarzem. Zamiast tego, musiałem przejąć rolę mojego brata w rodzinnym biznesie. A teraz? Teraz, jestem zimnokrwistym mordercą bez serca. Nie każda historia ma szczęśliwe zakończenie. Moje zniknęło w dniu, w którym mój brat został zamordowany. W tamtym dniu, to kim byłem, umarło razem z nim.

Kiedy ścieżki Josephine i Aléssandro się zderzają, ich przeznaczenie próbuje interweniować i ocalić siebie nawzajem. Ale czy mogą być ocaleni? Czy sekrety, które trzymają i zdrady, z którymi się zmierzyli, mogą zniszczyć, to co ich łączy? Czy może miłość naprawdę to przezwycięży?

Josephine:

I lost my life when I turned eighteen. Well, not technically. Technically, I'm still alive. My heart beats, and blood continues to pump through my veins. But my dreams destroyed my family, which ultimately, destroyed who I was.

Happiness. What is happiness? Helping others? Making sure I have a smile on my face, especially in the moments when all I want is to die? Then yes. I am happy.


Aléssandro:

I wanted to be a doctor. Instead, I had to fill my brother's role in the family business. And now? Now, I am a heartless, cold-blooded killer. Not every story has a happily ever-after. Mine vanished the day my brother was murdered. That day, who I was, died with him.


When Josephine and Aléssandro's paths collide, their fates try to intervene and save each other. But can they be saved? Will the secrets they keep and the betrayals they are faced with destroy what they share? Or does love truly conquer all?