Czytanie tej powieści przypominało mi oglądanie serialu. Znamy bohaterów, wiemy czego się mniej-więcej po nich spodziewać i co może się im przydarzyć. To z jednej strony jakby nudne, ale z drugiej bezpieczne i też wciągające – bo co chcemy wiedzieć, co też k o n k r e t n i e się wydarzy.

Łatwo polubić narratorkę: skromną, pracowitą, uczynną Lenu, która szuka swojej tożsamości miotając się pomiędzy przynależnością do biednej dzielnicy a pragnieniem należenia do świata wiedzy, polityki, postępu. Ciężko polubić Lilę: bezkompromisową, nieprzewidywalną, egocentryczną. Choć oczywiście to dzięki jej perypetiom akcja nie traci tempa. Właściwie cała książka (podobnie jak poprzednia) opiera się na dynamice pomiędzy postaciami Lenu i Lili. Wszystko w równie dynamicznej scenerii Neapolu z lat sześćdziesiątych.

No i jak to bywa z serialami – właściwie po pierwszym tomie (sezonie? ;)) miałam zamiar zrobić sobie przerwę, ale jakoś nie dałam rady… Od konieczności przeczytania natychmiast dalszego ciągu ratuje mnie – jak na razie – brak polskiego wydania.

Czytanie tej powieści przypominało mi oglądanie serialu. Znamy bohaterów, wiemy czego się mniej-więcej po nich spodziewać i co może się im przydarzyć. To z jednej strony jakby nudne, ale z drugiej bezpieczne i też wciągające – bo co chcemy wiedzieć, co też k o n k r e t n i e się wydarzy.

Łatwo polubić narratorkę: skromną, pracowitą, uczynną Lenu, która szuka swojej...