Recenzja pojawiła się również na moim blogu: http://pasion-libros.blogspot.com/2015/02/80-zatoka-latarni-kimberley-freeman_12.html

Jakiś czas temu czytałam wspaniałą książkę "Wzgórze Dzikich Kwiatów". Jest to książka typu: "zagadka z przeszłości, która odkrywa główna bohaterka". Pewnie już wiecie, że uwielbiam takie książki. A jak dowiedziałam się, że w Polsce została wydana druga powieść autorki, Kimberley Freeman, to po prostu musiałam ją mieć! Nie ważna nawet była fabuła, ważne, że jest to książka pani Freeman.

Jednak sama fabuła już mnie bardzo zainteresowała - zagadka sprzed 110 lat, dotycząca I połowy XX wieku... O niczym innym nie mogłam marzyć. Zwłaszcza, ze akcja dzieje się w pięknym miejscu - w ciekawie brzmiącej Zatoce Latarni w Australii. Początek jest bardzo tajemniczy i zachęcający. Jest to wycinek z gazety z 1901r., w którym jest napisane, że zatonął statek, w którym płynął syn znanego lorda Winterbourne i wszyscy pasażerowie zginęli. Rodzina Winterbournów jest jedną z największych w przemyśle jubilerskim, a zmarły pasażer miał przekazać dar dla Królowej Wiktorii... Jednak później czytamy prolog, który zaprzecza artykułowi, bo pewna kobieta ubrana w mokrą suknię targa wielkie kufer po plaży....

Jak taki wstęp mógł mnie nie zainteresować? Historia idealnie wpasowująca się w moje klimaty. Autorka stopniowo wprowadza dalszą część historii, bo po tym oszałamiającym wstępie poznajemy główną bohaterkę współczesności - Libby, która właśnie straciła mężczyznę, którego kochała od dwunastu lat A jak ten mężczyzna się nazywał? Oczywiście Winterbourne. Libby postanawia wrócić w rodzinne strony, gdzie Mark kupił dla niej domek jego przodków i pogodzić się z siostrą, z którą nie widziała się od 20 lat. I tutaj mamy kolejną tajemnicę, a początkowo autorka daje tylko małe wskazówki. Wszystko wyjaśnia się trochę później. Rodzinne strony Libby to tytułowa Zatoka Latarni - piękny zakątek w Australii.
Drugą bohaterka jest Isabella, która jako jedyna uratowała się z katastrofy statku "Aurora" i która nie chce zostać znaleziona. Przyjmuje inne nazwisko i odnajduje drogę do latarni, w której spotyka mężczyznę imieniem Matthew. Isabella nie chce wrócić do swojego dawnego życia, do rodziny jej męża, której się boi i która jej nie rozumie. Pragnie uzbierać pieniądze pracując jako niania małego Xaviera i udać się w podróż do Nowego Jorku, gdzie mieszka jej siostra. Tylko, czy jej marzenie się spełni?

Mimo, że kobiety dzieli aż 110 lat, to łączy je bardzo wiele. Skrywane tajemnice, ucieczka od dotychczasowego życia, chęć spróbowania od nowa oraz piękna Zatoka Latarni, w której obie poznają swoich ukochanych. Kimberly Freeman po raz kolejny mnie nie zawiodła stwarzając poruszającą i bardzo ciekawą historię dwóch kobiet, a odkrywanie tajemnic obu z nich sprawiło mi ogromną przyjemność. Przy czytaniu tej powieści nie ma mowy o zanudzeniu się, bo z każda kolejną stroną coraz bardziej chce się poznać dalsze losy Isabelli i Libby oraz w końcu odkryć tajemnice. Obie kobiety są bardzo interesującymi bohaterkami i obie historie czytałam z wypiekami na twarzy. Razem z bohaterkami przeżywamy mnóstwo emocji - od smutku, rozpaczy po stracie bliskich osób, aż po nadzieję na lepszą przyszłość, miłość i szczęście. Od lektury bardzo trudno się oderwać, więc uprzedzam, że jak już zabierzecie się za czytanie tej powieści, to pochłoniecie ją w ekspresowym tempie.

Z czystym sercem polecę wam tę wspaniałą książkę, tak jak i poprzednią autorki - "Wzgórze Dzikich Kwiatów". Autorka oficjalnie staje się jedną z moich ulubionych i niecierpliwie czekam na kolejne jej powieści, które mam nadzieje zostaną wydane w Polsce.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu: http://pasion-libros.blogspot.com/2015/02/80-zatoka-latarni-kimberley-freeman_12.html

Jakiś czas temu czytałam wspaniałą książkę "Wzgórze Dzikich Kwiatów". Jest to książka typu: "zagadka z przeszłości, która odkrywa główna bohaterka". Pewnie już wiecie, że uwielbiam takie książki. A jak dowiedziałam się, że w Polsce została...