Książkę tę można odbierać w różny sposób: jako opis pracy doświadczalnej w dziedzinie bakteriologii i serologii, historię życia zapalonego naukowca, poruszający opis tragicznych wydarzeń wojennych lub relację z rozwoju nauki w przedwojennej Polsce. Mimo, że książka została napisana siedemdziesiąt lat temu, a w Polce pojawiła się w druku w 1977, jest ona ponadczasowym i nadal, niestety, aktualnym apelem o poszanowanie innych narodowości, ras i religii i tolerancję dla nich. Aktualnym niestety dlatego, że wciąż obserwujemy nieustające na świecie zjawisko gwałcenia praw ludzi mówiących innym językiem, wierzących w innego Boga, posiadających inne poglądy a nawet odmienny wygląd. Autor – świadek zbrodni – odsłania absurdalność ideologii faszystowskiej oraz wzywa do bezkonfliktowego życia wśród różnic, respektowania ich i znajdowania dialogu zrozumienia. Ponadto, pod koniec książki, przedstawia on znaczenie prawidłowego „używania” nauki dla dobra wszystkich a nie w celu tłumaczenia chorych idei jednostek a przez to nakłada na uczonych obowiązek stosowania wspomnianych zasad tolerancji i poszanowani życia drugiego człowieka w swojej pracy.

Książkę tę można odbierać w różny sposób: jako opis pracy doświadczalnej w dziedzinie bakteriologii i serologii, historię życia zapalonego naukowca, poruszający opis tragicznych wydarzeń wojennych lub relację z rozwoju nauki w przedwojennej Polsce. Mimo, że książka została napisana siedemdziesiąt lat temu, a w Polce pojawiła się w druku w 1977, jest ona ponadczasowym i...