Tytułowy folwark to miejsce, które w wyniku buntu zostało całkowicie opanowane przez zwierzęta. Wszystko szło w miarę dobrze, ale do czasu... Napoleon (co za wymowne imię!) przyszykował "zamach" na Snowballa... i zaczęło być coraz gorzej. Nic nie pozostało prawie z szumnych obietnic, oprócz wiatraka (uzyskanego katorżniczą pracą) i złudnej nadziei. Za to nie brakowało manipulacji, oszustw, wygodnictwa niektórych (utworzyła się "kasta", a na jej czele stały świnie i stróżujące psy), cierpienia i głodu pozostałych... i byłabym zapomniała... nie brakowało pracy, pracy i jeszcze raz pracy, której owoce zbierali Ci, którzy na to sobie nie zasłużyli. Obłudę tych "najwyższych" pokazują chyba najlepiej przykazania (siedem) - przechodzące "ewolucję", a na koniec zmieniające się w jedno, ale do tego wrócę jeszcze.
Najbardziej wzruszył mnie los Boxera, pracował najcięższej i najlepiej, a jego losy skończyły się tak, że jego ciało "poszło" na sprzedaż, a za pieniądze z owej sprzedaży, świnie kupiły sobie skrzynkę whisky... no szlag by trafił.
Podległym zwierzętom oczy otworzyły się chyba za późno...

"Folwark zwierzęcy" jest satyrą na rewolucję i mechanizmy nią rządzące oraz alegorią ludzkich (nie tylko) zachowań (okrutnych, naiwnych, dobrodusznych, wiernych - cała ich paleta), zawiera również liczne aluzje. Myślę, że książka skłania do zastanowienia się nad poruszanymi w niej problemami.

Na koniec dodam - myślę, że najważniejszy - cytat z książki (jedyne już potem przykazanie): "Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre zwierzęta są równiejsze od innych". No właśnie, tak niektórzy myślą.

Tytułowy folwark to miejsce, które w wyniku buntu zostało całkowicie opanowane przez zwierzęta. Wszystko szło w miarę dobrze, ale do czasu... Napoleon (co za wymowne imię!) przyszykował "zamach" na Snowballa... i zaczęło być coraz gorzej. Nic nie pozostało prawie z szumnych obietnic, oprócz wiatraka (uzyskanego katorżniczą pracą) i złudnej nadziei. Za to nie brakowało...