Jak dla mnie genialne, filmy też 2 oglądałam powiązane z tym ale to jeszcze w tamtym roku, polecam

Jak dla mnie genialne, filmy też 2 oglądałam powiązane z tym ale to jeszcze w tamtym roku, polecam

Yashiro, młody mężczyzna stojący na czele yakuzy, jest piękny, arogancki, pewny siebie i zdaje się nie mieć skrupułów. Taki zimny drań. Co więcej, jest uzależnionym od seksu masochistą ze skłonnościami sadystycznymi. Wcale nie kryje się ze swoimi potrzebami, a w zaspokajaniu jego potrzeb pomagają mu podwładni. Bo czego nie zrobi się dla szefa mafii, prawda? Z kolei Doumeki to całkowite przeciwieństwo Yashiro. Byłego policjanta wyróżniają spokój, wrażliwość, swoista introwertyczność i fascynacja blond włosami szefa. Dlaczego nie miałby zostać jego osobistym ochraniarzem, skoro ,,obiekt,, jego westchnień jest na wyciągnięcie ręki?

Wszystko wskazuje na to, że panowie szybko przejdą do skonsumowania znajomości, ale jest pewien mały, acz ważny problem…

Polski tytuł - Złamane skrzydła - chyba najlepiej oddaje atmosferę mangi oraz posiniaczone wnętrza bohaterów. Bo czyż złamane skrzydła nie dają więcej nadziei niż te podcięte? Przekonajcie się sami.

Yashiro, młody mężczyzna stojący na czele yakuzy, jest piękny, arogancki, pewny siebie i zdaje się nie mieć skrupułów. Taki zimny drań. Co więcej, jest uzależnionym od seksu masochistą ze skłonnościami sadystycznymi. Wcale nie kryje się ze swoimi potrzebami, a w zaspokajaniu jego potrzeb pomagają mu podwładni. Bo czego nie zrobi się dla szefa mafii, prawda? Z kolei Doumeki...

Dość ciekawa manga. Niby z ograniczeniem od osiemnastu lat, jednak scen +18 było niezbyt wiele i myślę, że to ograniczenie nie było bardzo potrzebne.
Główni bohaterowie - dotknięci przez los, ciekawie zbudowani. Czuć element tajemniczości i grozy.
Myślę, że warto przeczytać kolejne tomy by dowiedzieć się, jak dalej potoczą się ich losy.

Dość ciekawa manga. Niby z ograniczeniem od osiemnastu lat, jednak scen +18 było niezbyt wiele i myślę, że to ograniczenie nie było bardzo potrzebne.
Główni bohaterowie - dotknięci przez los, ciekawie zbudowani. Czuć element tajemniczości i grozy.
Myślę, że warto przeczytać kolejne tomy by dowiedzieć się, jak dalej potoczą się ich losy.

To będzie toksycznie wspaniała seria, czuję to.

To będzie toksycznie wspaniała seria, czuję to.

Yakuza i yaoi w najlepszym wydaniu, autorstwa mistrzyni gatunku.

Yakuza i yaoi w najlepszym wydaniu, autorstwa mistrzyni gatunku.

CYKL: "ZŁAMANE SKRZYDŁA" (TOM 1)

Wstęp do historii w niczym mnie nie zachwycił, dopiero rozdziały pierwszy i drugi wyjaśniają trochę więcej. Komiks zaczyna nabierać tempa, na światło dzienne wychodzi wątek gangsterski i robi się trochę bardziej interesująco. Niestety bywa, że w najmniej oczekiwanym momencie ów wątek jest przerywany erotyką. I nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, iż niektóre z tych sytuacji są niekiedy dość naiwne. Po trzech pierwszych rozdziałach następuje dodatek do historii w postaci dość interesującego rozdziału mówiącego o masochizmie głównego bohatera Yashiro. Przy okazji czytelnik może się dowiedzieć gdzie Yashiro poznał Kageyamę. Ciekawy zabieg.

Ogólnie fabuła pierwszej części komiksu "Złamane skrzydła" jest całkiem niezła, jeśli pominąć naiwne, nieco przesadzone aspekty erotyczne. Na plus rysunki, niekiedy ładne (aż szkoda, że czarno-białe),pozbawione zbyt dużej ekspresji typowej dla mangi (przynajmniej biorąc pod uwagę kreskówki anime).

To moje pierwsze spotkanie z tego typu mangą. W mojej opinii pierwszy tom "Złamanych skrzydeł" określam jako niezły.

Opinia opublikowana na moim blogu:
https://literackiepodrozebooki.blogspot.com/2021/12/zamane-skrzyda-1.html

CYKL: "ZŁAMANE SKRZYDŁA" (TOM 1)

Wstęp do historii w niczym mnie nie zachwycił, dopiero rozdziały pierwszy i drugi wyjaśniają trochę więcej. Komiks zaczyna nabierać tempa, na światło dzienne wychodzi wątek gangsterski i robi się trochę bardziej interesująco. Niestety bywa, że w najmniej oczekiwanym momencie ów wątek jest przerywany erotyką. I nie byłoby w tym nic...

„Złamane skrzydła” to manga autorstwa Kou Yoneda.
Jej fabuła przedstawia losy dwóch mężczyzn upadłych; Yashiro- szefa gangu Shinseikai oraz Doumekiego Chikary - przestępcy. Upadłych psychicznie i fizycznie w wyniku niesprawiedliwości losu. Prawdopodobnie dla większości czytelników użyte przez zemnie wyrażenie „mężczyźni upadli” przywołuje emocje zaliczane do grupy smutnych: żal, przykrość. Pozostają jednak pytania: Dlaczego upadli? Czy ktoś ich zranił? Okaleczył? Odpowiedz otrzymałam wraz z rozwinięciem. Owszem, zostali zranieni zarówno psychicznie jak i fizycznie. Ale to nie oznacza, że mam im współczuć. Liczą się czyny teraźniejsze.
Niestety na mnie osobiście użyty przez Kou chwyt nie zadziałał. Uważam, iż usprawiedliwianie nagannych teraźniejszych zachowań bohaterów poprzez retrospekcje przykrych, niezależnych od postaci zdarzeń z przeszłości jest naiwne i proste. Pozorna bierna postawa Yashiro oraz Doumekiego zostaje przeciwstawiona w chwili spotkania obu panów. Szkoda tylko, że nadal jest ona za mało dynamiczna. Czytając mangę miałam wrażenie, iż bohaterowie pragnęli zmiany, odrodzenia,ponownego zaistnienia dobra w ich życiu. Zabrakło jednak zaangażowania oraz energii. Przez to cechowała ich lekka melancholia. I w ten sposób nie doczekałam się bolesnego, ale jakże niezbędnego dla postaci uwolnienia z degrengolady moralnej, którego oczekiwałam po opisie zawartym z tyłu tomiku.
Manga oprócz spornego problemu bierności bohaterów miała także sporo pozytywnych cech. Zabawne dialogi oraz ładną kreskę.
Polecam mangę wszystkim fanom yaoi.

„Złamane skrzydła” to manga autorstwa Kou Yoneda.
Jej fabuła przedstawia losy dwóch mężczyzn upadłych; Yashiro- szefa gangu Shinseikai oraz Doumekiego Chikary - przestępcy. Upadłych psychicznie i fizycznie w wyniku niesprawiedliwości losu. Prawdopodobnie dla większości czytelników użyte przez zemnie wyrażenie „mężczyźni upadli” przywołuje emocje zaliczane do grupy...

Brutalna, prawie pornograficzna (niby dla dorosłego czytelnika a scen seksualnych trzeba się domyślać) opowieść ze świata mafii, która miejscami mięknie i przypomina bezduszny świat korporacji. Każde zło - absurdalnie niewinnie - wyjaśnione okropnymi przeżyciami przestępcy z dzieciństwa (Bez przesady!).

Brutalna, prawie pornograficzna (niby dla dorosłego czytelnika a scen seksualnych trzeba się domyślać) opowieść ze świata mafii, która miejscami mięknie i przypomina bezduszny świat korporacji. Każde zło - absurdalnie niewinnie - wyjaśnione okropnymi przeżyciami przestępcy z dzieciństwa (Bez przesady!).

Po "Złamane skrzydła" sięgnęłam niedługo po przeczytaniu "Labiryntu Uczuć" tej samej autorki. Tamta manga mnie zachwyciła i na tej również się nie zawiodłam. Widzicie jest pewien problem z większością mang yaoi którego nie trawie. Gdyby jednego z głównych bohaterów zmienić w kobietę fabuła nic by się nie zmieniła. Niestety wiele mang shonen ai i yaoi w ogóle nie próbuje w jakiś sensowny sposób przedstawić homoseksualizmu. Nawet nie starają się w jakiś drobny sposób pokazać jak inni reaguje na osoby o odmiennej orientacji. No chyba, że wszystkie shonen ai które do tej pory czytałam to fantastyka osadzona w świecie w którym trwa wieczne Gay Parade a ja o tym nie wiedziałam. Ale u Yoneda jest inaczej. Tutaj seksualność postaci ma znaczenie i to nie w sposób ograniczający się do dylematu kto będzie "na górze". Chociaż "Złamane skrzydła" momentami, aż ociekają seksem nie jest to kolejne PWP. Upodobania Yashiro, ich przyczyny, skutki i sposób w jaki odbierają je inne postacie jest naprawdę najlepszym elementem fabuły. A jak dodamy do tego jeszcze przepiękną kreskę to mamy chyba najlepszą mangę yaoi ostatnich lat.

Po "Złamane skrzydła" sięgnęłam niedługo po przeczytaniu "Labiryntu Uczuć" tej samej autorki. Tamta manga mnie zachwyciła i na tej również się nie zawiodłam. Widzicie jest pewien problem z większością mang yaoi którego nie trawie. Gdyby jednego z głównych bohaterów zmienić w kobietę fabuła nic by się nie zmieniła. Niestety wiele mang shonen ai i yaoi w ogóle nie próbuje w...

Naprawdę żal mi głównego bohatera- i niech ktoś teraz powie, że dzieci molestowane mogą żyć normalnie....? Zawsze jakiś uraz pozostanie

Naprawdę żal mi głównego bohatera- i niech ktoś teraz powie, że dzieci molestowane mogą żyć normalnie....? Zawsze jakiś uraz pozostanie