Ostatnio czytałem najnowszą książkę Sebestyena i uznałem, że dobrze byłoby się zapoznać także z tymi jego publikacjami, które już ukazały się po polsku. "Dwanaście dni" to reporterska opowieść o powojennych dziejach Węgier: przejęciu władzy przez komunistów i podjętej jesienią 1956 roku próbie obalenia (a może tylko zreformowania?) dotychczasowego systemu rządów. Schemat kompozycyjny książki oparty jest o liczące kilka do kilkunastu stron notatki z poszczególnych dni. Nadaje to niewątpliwie dramatyzmu i stawia czytelnika jakby w środku wydarzeń rozgrywających się w Budapeszcie. Sebestyen przedstawia szerszy kontekst wystąpienia roku 1956: umacnianie władzy ludowej, lizusostwo partyjnej wierchuszki wobec Stalina, potem nagłe przetasowania w okresie tzw. odwilży i wreszcie sama rewolucja. Wiele miejsca poświęcił Autor polityce Waszyngtonu i Moskwy i ich winie za taki, a nie inny przebieg wydarzeń. Książka napisana jest bardzo przystępnie, choć z wykorzystaniem literatury wspomnieniowej oraz publikacji naukowych. Dobrze się ją czyta i można się z niej wiele dowiedzieć o tragicznej najnowszej historii kraju Bratanków.

Tomasz Babnis

Ostatnio czytałem najnowszą książkę Sebestyena i uznałem, że dobrze byłoby się zapoznać także z tymi jego publikacjami, które już ukazały się po polsku. "Dwanaście dni" to reporterska opowieść o powojennych dziejach Węgier: przejęciu władzy przez komunistów i podjętej jesienią 1956 roku próbie obalenia (a może tylko zreformowania?) dotychczasowego systemu rządów. Schemat...