Prawdziwe niedoparki kojarzą się ze skarpetkami!
Tymczasem nasz niedoparek powstał z rękawiczek, w dodatku pięciopalczastych.
Powstał dosyć dawno temu, startując w w pewnym konkursie.
Chciałyśmy, by wygrał dla nas pierwszy tom o niedoparkach.

Książki wygrać się nie udało,
więc we wrześniu zasugerowałam jej kupno mamie koleżanki córki
(pytającej o pomysły prezentowo-urodzinowe).

Nasz niedoparek o imieniu Chochlik prezentuje
1. tom książki "Niedoparki"
(mamo koleżanki córki: dziękujemy).

A dwa miesiące temu inne źródło poddało się mej sugestii
i dostałyśmy 2. tom pt. "Niedoparki powracają".
Poniżej kilka fotek z obydwu tomów.
Książki prezentuje Chochlik w papierowej czapce ;-)


Zapytacie: O co tyle zamieszania? Po co tyle zachodu? Nie można było tych książek po prostu kupić?
Czy warto było czynić tyle zabiegów? Konkurs, szycie, sugestie, czekanie...
Kochani, jak sami przeczytacie te książki (do czego zaraz będę Was zachęcać),
to przyznacie mi rację: warto było! ;-)

A książka otrzymana (a nie: zwyczajnie kupiona) ma dodatkowy urok / smak.
Czekanie na taką książkę to coś podobnego do targowania się. Lubię utargować chociaż złotówkę ;-)
Lubię dostawać książki (zwłaszcza te, które chciałabym dostać ;-)
Też tak macie?



Naszego niedoparka już znacie, jego historię też.
Czas przedstawić Wam resztę niedoparków!

Głównym bohaterem trylogii czeskiego autora Pavla Šruta jest młodociany przedstawiciel niedoparków
o imieniu Hihlik.
Hihlik nie tylko nie jest dorosły, Hihlik jest niewielki w sensie rozmiarów.
Ale nieduży nie znaczy niewiele mogący, wręcz przeciwnie: Hihlik ma wielkie plany
i olbrzymi hart ducha: m.in. chce odnaleźć rodziców w... Afryce.
I trafia tam w drugim tomie.
Tymczasem akcja tomu pierwszego rozgrywa się w Czechach, w Pradze.
Hihlik mieszka z dziadkiem za obrazem w mieszkaniu muzyka...

Zaraz, zaraz, nie powiedziałam jeszcze, że niedoparki to małe stworzenia,
żywiące się skarpetkami. Hm... kradnące skarpetki ludziom. Ale tylko po jednej z pary ;-)
Niedoparki mieszkają z ludźmi, chociaż się im nie pokazują.
No, bywają wyjątki. Wyjątki w mieszkaniu i wyjątki w pokazywaniu,
ale to już sprawdźcie sami (w książkach, bo w realu Wam się nie uda ;-)

Każdy niedoparek - jak każdy człowiek - jest inny. Różnią się wyglądem i charakterem.
Grube, szczupłe, sympatyczne, niemiłe, egoistyczne lub chętne do pomocy, tchórzliwe,
władcze, leniwe, zdegenerowane...
Długo by wymieniać, jest tu plejada osobowości, a każda przedstawiona po mistrzowsku.
Są także postaci ludzkie, a rola niektórych jest dla niedoparków niebagatelna.



I córka, i ja czytałyśmy te książki całkiem osobno.
I żadna z nas nie mogła się od lektury oderwać!
I z niecierpliwością czekamy na trzeci tom.
Niedoparki przykuwają! ;-)

Nie chcę zdradzać książkowych wydarzeń,
powiem więc jeszcze tylko, że jest tu intryga, tęsknota, marzenia, zagrożenia i sporo humoru :-)



https://bajdocja.blogspot.com/2014/12/niedoparek-chochlik-prezentuje-przygody.html

Prawdziwe niedoparki kojarzą się ze skarpetkami!
Tymczasem nasz niedoparek powstał z rękawiczek, w dodatku pięciopalczastych.
Powstał dosyć dawno temu, startując w w pewnym konkursie.
Chciałyśmy, by wygrał dla nas pierwszy tom o niedoparkach.

Książki wygrać się nie udało,
więc we wrześniu zasugerowałam jej kupno mamie koleżanki córki
(pytającej o pomysły...