Podchodziłam do recenzji kilka razy. Ale na prawdę trudno mi się określić, dlatego więc wpisuję to, co brzmi na okładce:

Historii "Daru wilka" ciąg dalszy...
`Jest zima; chłód i szarość królują na Zachodnim Wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. W kominkach starego domu trzaska ogień - nadchodzi czas Jul. Dla Reubena Goldinga - który otrzymał wilczy dar - będą to święta niepodobne do innych...Czas Jul, znany chrześcijanom jako Boże Narodzenie, to pora równie święta dla zwykłych ludzi, jak dla Ludzi Wilków. Reuben dowiaduje się, że z obchodami pradawnego święta przesilenia zimowego łączą się rytuały, które jego nowi bracia zamierzają odprawiać w zaciszu puszczy.Niespodziewanie z mroku wyłania się duch - udręczona, milcząca istota budząca współczucie, a przecież zdolna do gorących uczuć. Reuben poddaje się jej magnetyzmowi i podczas gdy w miasteczku trwają gorączkowe, świąteczne przygotowania, poznaje zdumiewający sekret: istnieje świat duchów niepodobnych do Morphenkindów, pamiętających fantastyczne wydarzenia z zamierzchłych czasów i obdarzonych osobliwie mrocznymi, magicznymi mocami...
Anne Rice zabiera nas wgłąb magicznego świata Morphenkindów i nic już nie będzie dla nas takie samo. Do tej pory sądziliśmy, że tylko wilkołaki mieszkają wśród ludzi, jednak teraz dowiadujemy się, że w naszym świecie żyje wielu bezwiecznych. Autorka pozwala nam w końcu zapoznać się bardziej z plemieniem Morphenkindów, z jego tajemnicami i tradycjami, ale nie zdradza wszystkiego, czego pewnie dowiemy się w dalszych tomach. Nie powinno to jednak denerwować, wzbudza to raczej fascynację i dodaje nuty tajemniczości.`

Czy trzeba dodawać coś jeszcze? Może tylko tyle, że zagłębiamy się mocniej w historię krzyżma. Zaczynamy powoli rozumieć, poznawać Czcigodnych Dżentelmenów. Poznajemy głównego bohatera, jego ukochaną, brata. Jego poprzednią dziewczynę. Wszystko przeplata się, niczym w smakowitym placku z owocami, kompozycją tajemnicy, suspensu i romansu. Zagłębiamy się w charaktery i postacie, poznajemy nowe role, otrzymujemy smakowity koktajl, pełne nowych ról. Pogaństwo, chrześcijaństwo, nadprzyrodzeni...
...kto zna Anne Rice, wie, czego się spodziewać, acz nie jest do końca tamta Rice z Kronik Wampirów. Ta tu miesza chrześcijaństwo z pogaństwem, metaforym ze współczesnością. A mimo wszystko... kocham tą autorkę i z pewnością sięgnę po kolejną cześć cyku. Pytania, choć otrzymują odpowiedzi, mnożą się. Niepokój, chęć wyjaśnienia sekretu... niczym najdelikatniejszy deser, osiadają na języku i drażnią zmysły smakiem.
Anne Rice w najlepszym wydaniu.

Podchodziłam do recenzji kilka razy. Ale na prawdę trudno mi się określić, dlatego więc wpisuję to, co brzmi na okładce:

Historii "Daru wilka" ciąg dalszy...
`Jest zima; chłód i szarość królują na Zachodnim Wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. W kominkach starego domu trzaska ogień - nadchodzi czas Jul. Dla Reubena Goldinga - który otrzymał wilczy dar - będą to święta...