Czyż ta okładka nie jest cudowna? To jedyny powód, dla którego sięgnęłam po tę książkę. Kilka razy mijałam ją na półce w bibliotece, szukając czegokolwiek, co zapełni mi wieczór. Przykuwała mój wzrok, więc wzięłam ją, nie zwracając uwagi na to, o czym jest. Kolejny raz nie zawiodłam się na swoim wyborze. (Dzięki ci, intuicjo!)

Francja. Paryż. Sklep. Sklep, który istnieje na prawdę. Ta informacja poprawiła mi humor bardziej niż zakończenie. Wiedza, że mogę odwiedzić to miejsce, przejść się Rue du Pont Louis-Philippe podobnie jak bohaterowie jest niesamowita. Poza tym Francja to jedno z moich ulubionych państw. Jest na liście miejsc do odwiedzenia w przyszłości. W tej książce Paryż jest przedstawiony, jako zwykłe szare miasto, ale nie brakuje też pogodnych akcentów. Uważam, że dla turysty nowe miejsce zawsze będzie wielobarwne, a osoba mieszkająca tam na stałe musi wysilić zmysły by ujrzeć kolory.

Narracja książki autorstwa Maxima Huerta Hernándeza jest podzielona między dwie osoby. Z początku trochę trudno było rozszyfrować czy jesteśmy w teraźniejszości, czy może w latach dwudziestych XX w. Gdy poznało się imiona bohaterów z obydwu "światów" było o wiele łatwiej.
I Teresa i Alice miały pod górkę w swoim życiu, obie też różnie sobie z tymi problemami radziły. Mimo że łączyło je wiele wspólnych wątków, stanowiły dwie całkiem inne osoby. Ten kontrast według mnie wiele wniósł do utworu.

Większość "Sklepu w Paryżu" stanowi odkrywanie tajemnic i rozwiązywanie zagadek związanych z przeszłością Alice. W sumie nie tego się spodziewałam, czekałam na otwarcie sklepu oraz pierwsze klientki i tutaj dopiero pewne rozwinięcia niedokończonych spraw. Jednak taka forma również była ciekawa. Odkrywanie przeszłości nie może być nudne, a szczególnie gdy jest to ktoś znany oraz ceniony.

Miłości nie zabrakło, chociaż nie grała ona pierwszych skrzypiec. Ważniejsze dla bohaterek było spełnianie marzeń i realizacja określonych celów.

Podsumowując: "Sklep w Paryżu" to przejmująca i wciągająca książka. Ukazuje prawdę, że inni ludzie mogą nas zainspirować do spełniania marzeń.


https://pozeram-ksiazki-jak-ciasteczka.blogspot.com

Czyż ta okładka nie jest cudowna? To jedyny powód, dla którego sięgnęłam po tę książkę. Kilka razy mijałam ją na półce w bibliotece, szukając czegokolwiek, co zapełni mi wieczór. Przykuwała mój wzrok, więc wzięłam ją, nie zwracając uwagi na to, o czym jest. Kolejny raz nie zawiodłam się na swoim wyborze. (Dzięki ci, intuicjo!)

Francja. Paryż. Sklep. Sklep, który istnieje...