"Ukryte skarby" są dla mnie jak powrót do przeszłości. Pierwszą powieścią Nory Roberts, jaką przeczytałam była "Kwestia wyboru". Miałam wtedy jakieś 15 lat i była to miłość od pierwszego przeczytania. Od tamtej pory czytam wszystkie książki Nory Roberts, jakie wpadną mi w ręce.

Główne bohaterki obu powieści handlują antykami i obie nieświadomie wchodzą w posiadanie przemyconych przedmiotów. W jednej i drugiej historii sprawę rozwiązuje były policjant. Niby to samo, ale ten, kto zna już trochę twórczość Nory Roberts wie, że to nigdy nie jest dokładnie to samo.

Chętnie wskoczyłabym w buty Dory. Kto nie chciałby prowadzić takiego sklepu? To miejsce jest jak sezam ze skarbami. Niekiedy nawet jej zazdrościłam. Zanim wystawi te piękne bibeloty na sprzedaż, może cieszyć się nimi tak długo, aż się jej nie znudzą lub nie zastąpi ich czymś jeszcze wspanialszym. Obawiam się, że na jej miejscu nie byłabym w stanie niczego sprzedać i wszystko zachowałabym dla siebie. Może to jednak dobrze, że nie prowadzę takiego sklepu.

Choć Dora czasem zdaje się być infantylna i lekkomyślna, tak naprawdę jest bardzo samodzielna. Na pewno nie jest typem kobiety czekającej na rycerza w lśniącej zbroi. Sama potrafi o siebie zadbać. Dora ma oko do pięknych rzeczy i wyjątkowe podejście do klientów, dzięki czemu jej sklep jest świetnie prosperującym biznesem. Isadora Conroy potrafi też radzić sobie z niechcianymi adoratorami. Gdy słowa zawodzą, potrafi poprzeć je porządnym kopniakiem w… Wiadomo, gdzie. Jest twarda i uparta. Dla dobra sprawy zniesie męskie humorki i nadopiekuńczość. Z raną postrzałową też sobie poradzi, ale nigdy nie zaakceptuje braku zaufania.

Jed jest zamkniętym w sobie gburem. Spokojnie można by go uznać za niesympatycznego. To jak zatrzasnął Dorze drzwi przed nosem mówi samo za siebie. I co w takiej sytuacji ma zrobić kobieta? To było jak wołanie o zainteresowanie. Bo choć Jedowi wydaje się, że chce ciszy i spokoju, w głębi duszy pragnie miłości i wybaczenia.

Życie nauczyło Jeda, że nie wszystko można kupić. Zupełnie inny pogląd wyznaje Finley. Mężczyzna momentami wydaje się szalony. Trudno uwierzyć, by ktoś był tak bardzo przesiąknięty złem. Dla niego ludzkie życie jest mniej warte niż kilka świecidełek. Pewnie dąży do osiągnięcia celu i nie boi się konsekwencji. Jest całkowicie pewien, że jego fortuna pełni funkcję muru, którzy odgradza go od sprawiedliwości.

Tą powieścią Nora Roberts udowodniła, że jej twórczość ewoluuje. Zaczynała od jednowątkowych harlequinów i bardzo się od tamtego czasu rozwinęła. "Ukryte skarby" łączą w sobie kryminał, elementy powieści przygodowej i romansu.

"Ukryte skarby" są dla mnie jak powrót do przeszłości. Pierwszą powieścią Nory Roberts, jaką przeczytałam była "Kwestia wyboru". Miałam wtedy jakieś 15 lat i była to miłość od pierwszego przeczytania. Od tamtej pory czytam wszystkie książki Nory Roberts, jakie wpadną mi w ręce.

Główne bohaterki obu powieści handlują antykami i obie nieświadomie wchodzą w posiadanie...