Mam pewien problem z Veronicą Roth i nie umiem jej umiejscowić w odpowiedniej przegródce. Pasowałaby jej etykietka młodej i pomysłowej autorki,ale znacznie bliżej jej do niedoświadczonej pisarki nie wiedzącej,czego sama chce. Pierwsza część "Niezgodnej" była bardzo dobra. Ciekawy dystopijny klimat,ciekawi bohaterowie oraz fabuła nie pozwalały przejść obok tej książki obojętnie, jeśli kogoś interesuje literatura młodzieżowa. Z kolei w "Zbuntowanej" i "Wiernej" widać,że autorce brakuje jakiegoś dobrego pomysłu na pociągnięcie fabuły,czego rezultatem jest chaos. Na szczęście zakończenie trylogii nieco ją ratuje,co nie zmienia jednak faktu,że całość można uznać za co najwyżej przeciętną. Wydawało mi się,że "Cztery" to niepotrzebny dodatek, odcięcie kuponu, skok na kasę,itp. I niestety się nie pomyliłem.Nie zrozumcie mnie źle, książka nie jest jakoś wybitnie zła. Pozwala nam bliżej przyjrzeć się Tobiasowi zanim jeszcze poznał Tris. Ale 150 stron to chyba za mało,by tego dokonać,prawda?Gdyby użyć terminologii ze świata gier komputerowych, "Cztery" można uznać za króciutki DLC, który powinien być od razu dołączony do całości,ewentualnie rozdawany za darmo do gazety. Podobno Veronica Roth zamierzała zacząć całą historię z perspektywy Tobiasa,ale przerwała,gdyż nie wiedziała jak rozwinąć całą opowieść dalej. Może szkoda,że jednak nie zaczęła od niego,bo "Cztery" miał potencjał na ciekawą opowieść,a tak wyszła krótka opowiastka,która tak naprawdę nie wnosi niczego nowego do fabuły. I o co chodzi z tym ostatnim rozdziałem,który jest interquelem do prequela? Chaos po raz kolejny.A szkoda...

Mam pewien problem z Veronicą Roth i nie umiem jej umiejscowić w odpowiedniej przegródce. Pasowałaby jej etykietka młodej i pomysłowej autorki,ale znacznie bliżej jej do niedoświadczonej pisarki nie wiedzącej,czego sama chce. Pierwsza część "Niezgodnej" była bardzo dobra. Ciekawy dystopijny klimat,ciekawi bohaterowie oraz fabuła nie pozwalały przejść obok tej książki...