To jest druga przeczytana przeze mnie powieść o Katarzynie de Valois (pierwsza to „Zakazana królowa”). Katarzyna była królową Anglii, matką nieudolnego króla Henryka VI a potem, przez swój związek z Owenem Tudorem, zapoczątkowała nową dynastię królewską. No, może niedokładnie ona, tylko jej wnuk Henryk VII. Nie o tym traktuje jednak ta książka – opisuje jej trudne, głodne i pozbawione matczynej miłości dzieciństwo na dworze królewskim w Paryżu i wczesne lata młodości. Po powrocie z klasztoru do pałacu królewskiego, do którego została wysłana jako małe dziecko, zostaje wplątana w sieć intryg i knowań swojej matki królowej, księcia Burgundii, swoich braci delfinów, najpierw Ludwika, potem Karola. Gdzieś w tle pojawia się jej nieszczęsny, obłąkany ojciec, król Karol VI. Katarzyna staje się kartą przetargową w rękach regentów Francji, pionkiem, jak pewnie większość kobiet z możnych rodów. Ale plany dotyczące Katarzyny zmieniają się jak w kalejdoskopie – jednego dnia ma być przynętą dla Henryka, króla Anglii, kolejnego grozi jej życie w klasztorze.

Opowieść o Katarzynie snuje jej mamka, niania, wieloletnia przyjaciółka Mette. Uzupełniają ją listy pisane przede wszystkim przez Katarzynę do jej brata. Dużą zaletą „Oblubienicy z Azincourt” są liczne szczegóły dotyczące życia i obyczajów w XV-wiecznej Francji. I to nie tylko życia w komnatach pałacu, ale również dotyczące ludzi pochodzących z niższych warstw.

Niestety, pod koniec książka zaczęła mnie już trochę nużyć. Myślę, że skrócenie jej o kilkadziesiąt stron byłoby bardzo korzystne i początkowe, bardzo dobre wrażenie nie zostałoby zastąpione poczuciem nudy i zniechęcenia. Ale i tak, za jakiś czas z ciekawością sięgnę po kolejną cześć opowieści - „Oblubienica Tudora”.

To jest druga przeczytana przeze mnie powieść o Katarzynie de Valois (pierwsza to „Zakazana królowa”). Katarzyna była królową Anglii, matką nieudolnego króla Henryka VI a potem, przez swój związek z Owenem Tudorem, zapoczątkowała nową dynastię królewską. No, może niedokładnie ona, tylko jej wnuk Henryk VII. Nie o tym traktuje jednak ta książka – opisuje jej trudne, głodne...