Film był zdecydowanie lepszy. Książkę oceniam na 7-8, film na 9,5-10. Najgorszy był początek, tak mnie nudził, że myślałam, że się poddam. Takie sranie w banię. Zaczęło się coś dziać dopiero po 127 stronie (przy czym książka liczy ich 411), na końcu której autor napisał: “Najgorsze mam już za sobą, pomyślałem, nie mając pojęcia, że zła passa dopiero się zaczęła”. Później szło już znacznie lepiej.

Bardzo spodobali mi się ci klawisze (oprócz Percy’ego, choć ta postać też miała swój urok) - dobrzy, porządni, a przy tym z jajami.

Moje ulubione cytaty:

“Jestem strasznie zmęczony bólem, który słyszę i czuję, szefie. Zmęczony tym, że ciągle wędruję, samotny jak drozd na deszczu. Nie mając nigdy żadnego kumpla, z którym mógłbym wędrować i który powiedziałby mi, skąd, dokąd i po co idziemy. Jestem zmęczony tym, że ludzie są dla siebie niedobrzy.”

“Każdego z nas czeka śmierć, bez wyjątku, ale Boże... czasem Zielona Mila wydaje się taka długa.”

Film był zdecydowanie lepszy. Książkę oceniam na 7-8, film na 9,5-10. Najgorszy był początek, tak mnie nudził, że myślałam, że się poddam. Takie sranie w banię. Zaczęło się coś dziać dopiero po 127 stronie (przy czym książka liczy ich 411), na końcu której autor napisał: “Najgorsze mam już za sobą, pomyślałem, nie mając pojęcia, że zła passa dopiero się zaczęła”. Później...