Emma jest zwyczajną nastolatką, osiąga dobre wyniki w nauce, udziela się w wielu zajęciach pozalekcyjnych jednak skrywa tajemnice która ją trawi od środka. Ma jedną przyjaciółkę Sarę której mimo wszystko nie chce wyjawić prawdy więc tłumi w sobie złość, strach, ból jednocześnie ukrywając ślady przemocy. Jest maltretowana przez osobę która powinna się o nią troszczyć i wychowywać jednak jak widać są różne „formy wychowania”. Mimo całego bólu który Emma doświadcza chce uczestniczyć w szkolnych imprezach, domówkach jak i przeżyć pierwsze zauroczenie jednak aby do tego dojść musi posunąć się do kłamstw.
Swoja drogą uważam iż Sara mogła wcześniej zakończyć męki przyjaciółki gdyby tylko o swych podejrzeniach powiedziała mamie – jednak sama nie wiem czy mając 16 lat nie postąpiłabym tak jak ona.

Książka porusza bardzo trudny temat przemocy której doświadcza dziecko, jest pełna bólu, smutku ale i iskierki radości. Autorka pokazuje nam jak bardzo ofiara boi się wyjawić prawdę, jak jest tłamszona tak aby uwierzyła że jest nic nie warta, jest nikim, skończonym zerem.

Emma jest zwyczajną nastolatką, osiąga dobre wyniki w nauce, udziela się w wielu zajęciach pozalekcyjnych jednak skrywa tajemnice która ją trawi od środka. Ma jedną przyjaciółkę Sarę której mimo wszystko nie chce wyjawić prawdy więc tłumi w sobie złość, strach, ból jednocześnie ukrywając ślady przemocy. Jest maltretowana przez osobę która powinna się o nią troszczyć i...