Z czym kojarzy Wam się słowo "fantastyka"? 
Mi kojarzy się tak naprawdę tylko i wyłącznie z Tolkienem. Czytam dużo fantastyki, ale z tym pisarzem mam problem. Czytając jego dzieła widać, że jest geniuszem, ale i tak nie mogę przedrzeć się przez "Dwie wieże". Myślę, że głównym problemem był dla mnie zawsze język. Robin Hobb napisał swoją książkę w tak podobnym stylu i tak podobnym językiem, że mogę tą możliwość natychmiast wykreślić. "Uczeń skrytobójcy" wciągnął mnie od pierwszych stron i mogę zaświadczyć, że takich książek jak ta, jest niestety bardzo mało. 
Po jej lekturze postanowiłam, że znów dam szansę Tolkienowi.

Pierwsze co mnie w tej książce uderzyło to to, że autor każdą scenę opisuję z wyszukanym stylem. Nawet słowo "bękart" nie brzmi w ustach bohaterów jak obelga. Opisów wiele tutaj nie ma, ale i tak Robin Hobb wykazał się tutaj swoim niezwykłym warsztatem, który nadaje tej książce klimatu i tajemniczości. "Uczeń skrytobójcy" nie jest napisany ani łatwym, ani lekkim językiem, jednak i tak przez tą powieść się płynie. Nie sposób jest się od niej oderwać, ponieważ wciąż zastanawiamy się nad dalszymi losami bohaterów. Niestety przez jej objętość, nie jest zbytnio możliwe, aby móc przeczytać ją bez przerywania od początku do końca.

Gdy poznajemy głównego bohatera Bastarda nie wiemy nic, tak samo jak on. Wszystkie tajemnice, poznajemy w ciągu czytania tej powieści wraz z chłopcem/chłopakiem, więc o wiele łatwiej jest nam się z nim zżyć. Cała akcja jest dość rozciągnięta w przeciągu kilku lat, jednak książka nic na tym nie straciła. Wręcz przeciwnie, dzięki temu mamy lepsze porównanie całej historii.

Wydawnictwo MAG wydało ten tytuł w naprawdę pięknej oprawie i szacie graficznej. Nad każdym rozdziałem widnieje obrazek/rysunek psa, co wspaniałe nawiązuje do treści książki. W dodatku, powieść została wydrukowana na świetnym papierze, który również wpływa na poziom lektury.

"Uczeń skrytobójcy" to pierwsza część fantastycznej trylogii. Drugi tom już czeka na mnie na półce, a trzeci mam nadzieję zdobyć niedługo. 
Twórczość Robin'a Hobb'a jest naprawdę niesamowita. Bohaterzy są wspaniale wykreowani i w każdym z nich doszukamy się i dobrych i złych cech, nawet w głównej personie. 
Osobiście podpisuję się pod stwierdzeniem, że jest to powieść, która tchnie coś nowego i zmieni utarte szlaki literatury fantastycznej.

Recenzja tego tytułu jest bardzo krótka, jednak boję się, że powiem o nim za dużo. 
Gorąco polecam tą książkę, wszystkim fanom fantastyki - obojętnie czy młodzieżowej czy tej klasycznej. Ta powieść powinna się spodobać  każdemu, kto choć trochę lubi magiczne i tajemnicze klimaty.

Recenzja pochodzi z mojego bloga "Just one more page" www.blog-ksiazkoholiczki.blogspot.com

Z czym kojarzy Wam się słowo "fantastyka"? 
Mi kojarzy się tak naprawdę tylko i wyłącznie z Tolkienem. Czytam dużo fantastyki, ale z tym pisarzem mam problem. Czytając jego dzieła widać, że jest geniuszem, ale i tak nie mogę przedrzeć się przez "Dwie wieże". Myślę, że głównym problemem był dla mnie zawsze język. Robin Hobb napisał swoją książkę w tak podobnym stylu i tak...