Początek odnosi się głównie do Niemiec. Najciekawsze są ostatnie rozdziały, w których autor uświadamia wiele ciekawych rzeczy i podaje sposoby rozwiązania problemów.

Początek odnosi się głównie do Niemiec. Najciekawsze są ostatnie rozdziały, w których autor uświadamia wiele ciekawych rzeczy i podaje sposoby rozwiązania problemów.

Zapala się autor, ale czyż nie ma racji, że marksizm odrasta jak hydra? Porządek naturalnego funkcjonowania człowieka uznawany za opresyjny, rzetelna edukacja, wychowanie i dziedzictwo kultury atakowane, komunizm wybielany. Koszmarne poprawnopolityczne zniewolenie w debacie publicznej. Państwo przerasta w biurokratyczny i antywolnościowy twór, to samo robi się (albo inaczej: tytułowi oni to robią) z Unią Europejską. Że liberalna recepta autora jest jednostronna, że naiwnie pisze o powrocie do wartości i może za bardzo miota epitetami - zgadzam się. Ale ma świętą rację, że system, który powstaje, a który intelektualiści lewicowi uzasadniają, opiewają i wymyślają, to nowa elegancka odsłona totalitaryzmu, na razie: z tzw. ludzką twarzą opiekuńczości i wyzwalania. Książka zaangażowana, o którą można się sensownie pokłócić.

Zapala się autor, ale czyż nie ma racji, że marksizm odrasta jak hydra? Porządek naturalnego funkcjonowania człowieka uznawany za opresyjny, rzetelna edukacja, wychowanie i dziedzictwo kultury atakowane, komunizm wybielany. Koszmarne poprawnopolityczne zniewolenie w debacie publicznej. Państwo przerasta w biurokratyczny i antywolnościowy twór, to samo robi się (albo...

Polecam. Książka trochę trudna w lekturze, bardzo esencjonalna.
Ale warto, gdyż już rzadko można natknąć się na autora tak przekonująco broniącego wolności ludzkiej, wolności gospodarowania, prawdziwego kapitalizmu, myśli wolnościowej.
Dla mnie szczególnie interesujące były fragmenty o tym jak intelektualiści, to warstwa samodzielnie się multiplikująca się. Wraz z odkrywczą refleksją, jaka ilość osób kończy aktualnie studia, po których jedynym pracodawcą może być rząd, czy też NGO. Oni wszyscy będą popierać socjalistyczne rozwiązania i tłumić wolność. Będzie ich więcej i coraz więcej.
Ta książka, to jak źródełko czystej wody odkryte gdzieś w bagiennym terenie.
Na pewno wrócę jeszcze do tej książki.

Polecam. Książka trochę trudna w lekturze, bardzo esencjonalna.
Ale warto, gdyż już rzadko można natknąć się na autora tak przekonująco broniącego wolności ludzkiej, wolności gospodarowania, prawdziwego kapitalizmu, myśli wolnościowej.
Dla mnie szczególnie interesujące były fragmenty o tym jak intelektualiści, to warstwa samodzielnie się multiplikująca się. Wraz z odkrywczą...

Świetnie opisane przykłady demoralizacji politycznej społeczeństwa przez tzw intelektualistów,do 80 strony wydaje się że masz do czynienia z autorytetem,puźniej okazuje się że autor to apologeta chrześcijaństwa,albo jakichś wartości chrześcijańskich które na siłę próbuje wcisnąć czytelnikowi jako remedium na całe to zło,fundamentalizm taki już był,więc trzeba wziąść poprawkę że jego myśli też są toksyczne,to przy czytaniu męczy,ale dla fanatyków religijnych może być wsam raz

Świetnie opisane przykłady demoralizacji politycznej społeczeństwa przez tzw intelektualistów,do 80 strony wydaje się że masz do czynienia z autorytetem,puźniej okazuje się że autor to apologeta chrześcijaństwa,albo jakichś wartości chrześcijańskich które na siłę próbuje wcisnąć czytelnikowi jako remedium na całe to zło,fundamentalizm taki już był,więc trzeba wziąść...

"Gęgacze”, „klasa paplająca”, „nowa kasta kapłańska”, „sprzedawcy używanych idei” lub po prostu-intelektualiści. Jak narodziła się owa, z pozoru niewinna grupa, często samozwańczych autorytetów? Czy oddaliśmy w ich ręce więcej władzy niż moglibyśmy przypuszczać? W końcu, czy bronią idei tzw. „państwa opiekuńczego” jedynie przez wzgląd na swoje wielkie serca? A może stoją za tym bardziej egoistyczne, niższe pobudki?
Istnieją tematy niestygnące nigdy. Kapitalizm i socjalizm to jeden z nich. Autor analizuje szczególne zjawisko jakim jest popieranie idei socjalistycznych przez elity intelektualne, często należące do skrajnych ideowo frakcji politycznych. Jako uczeń Friedricha von Hayeka i zagorzały zwolennik liberalizmu, ukazuje nam dekadencję intelektualną, która niczym gangrena trawi życie społeczeństw.
Przez pryzmat wyżej wspomnianej grupy społecznej przeanalizujemy wypaczenia jakim została poddana idea wolnego rynku oraz jaką przewagę ma nad socjalizmem. Przy okazji dowiemy się jak rzeczywiście funkcjonują organizacje pozarządowe, czy pieniądze z programów socjalnych rzeczywiście trafiają w pierwszej kolejności do potrzebujących, kto był przeciwny burzeniu Muru Berlińskiego oraz ile sensu jest w powrocie do walut z pokryciem w kruszcach.
Pytań rodzi się, jak zawsze, wiele. Ale może ktoś z Was ma pomysł na przykład na ciekawą alternatywę dla instytucji typu „welfare state”?

"Gęgacze”, „klasa paplająca”, „nowa kasta kapłańska”, „sprzedawcy używanych idei” lub po prostu-intelektualiści. Jak narodziła się owa, z pozoru niewinna grupa, często samozwańczych autorytetów? Czy oddaliśmy w ich ręce więcej władzy niż moglibyśmy przypuszczać? W końcu, czy bronią idei tzw. „państwa opiekuńczego” jedynie przez wzgląd na swoje wielkie serca? A może stoją za...

Bardzo, bardzo dobra, tylko zacytuję w obecnej sytuacji "z mroku, który dawno już zapadł nad Zachodem, zrobi się ciemna noc. Nie po raz pierwszy ale być może po raz ostatni".

Bardzo, bardzo dobra, tylko zacytuję w obecnej sytuacji "z mroku, który dawno już zapadł nad Zachodem, zrobi się ciemna noc. Nie po raz pierwszy ale być może po raz ostatni".

Świetna książka obnażająca totalitarystyczny kurs, jakim podąża tzw. Zachód. Autor w przystępny sposób odsłania metody, za pomocą jakich niszczy się liberalizm i kapitalizm przekształcając je w socjalizm, a także, dlaczego ci, którzy mogliby zmienić ten stan rzeczy (intelektualiści) są tak zawziętymi wrogami ograniczonego państwa.

Świetna książka obnażająca totalitarystyczny kurs, jakim podąża tzw. Zachód. Autor w przystępny sposób odsłania metody, za pomocą jakich niszczy się liberalizm i kapitalizm przekształcając je w socjalizm, a także, dlaczego ci, którzy mogliby zmienić ten stan rzeczy (intelektualiści) są tak zawziętymi wrogami ograniczonego państwa.