Pierwsze sto kilka stron wciągnęło mnie niesamowicie. Potem stopniowo zacząłem odczuwać pewne zmęczenie. Zmęczenie kolejnymi wątkami, które całymi tuzinami wprowadza autor.
Dopiero po kolejnych kilkudziesięciu stronach jakoś przywykłem i wszedłem w rytm tej książki.
No i to dramatyzowanie. Po lekturze 'Sudanu' już wiedziałem, że autor do dramatyzowania ma skłonności. Ale tutaj chyba nieco przesadza - toż to nawet to co Kapuściński opisywał w Kongo w porównaniu z przygodami Piskały w Somalii wygląda blado.
A, i nie spodobał mi się pomysł z podpisami pod zdjęciami, znaczy że są one wklejonymi zdaniami z książki.
I sam tytuł, Dryland. Też nie za bardzo. Dlaczego nie można było dać polskiego tytułu?
... i to tyle krytyki, bo jestem krytycznym czytelnikiem.

Niemniej jednak całość na 8, świetna dziennikarska robota. Chyba nawet lepsze niż 'Sudan' który też mi się bardzo podobał.

Ciekawe który z nieopisanych krajów weźmie autor teraz na celownik?

I jeszcze spoiler/epilog:










A nawet epitafium:
http://wyborcza.pl/1,75399,18899405,zginal-kandydat-na-prezydenta-somalii-mial-polskie-obywatelstwo.html

Pierwsze sto kilka stron wciągnęło mnie niesamowicie. Potem stopniowo zacząłem odczuwać pewne zmęczenie. Zmęczenie kolejnymi wątkami, które całymi tuzinami wprowadza autor.
Dopiero po kolejnych kilkudziesięciu stronach jakoś przywykłem i wszedłem w rytm tej książki.
No i to dramatyzowanie. Po lekturze 'Sudanu' już wiedziałem, że autor do dramatyzowania ma skłonności. Ale...