https://pikkuvampyyrinkirjamaailma.blogspot.com/2016/12/52-tove-jansson-mae-trolle-i-duza-powodz.html

Moja chaotyczna podróż literacka z Muminkami musiała w końcu doprowadzić mnie do pierwszej części ich przygód. Tove Jonsson rozpoczęła prace nad nią w 1939 roku, kierując się potrzebą czegoś nierzeczonego. Bajkowość świata Muminków miała stanowić opozycję do szarej, wojennej rzeczywistości, której nie było trzeba odbijać w literaturze. Chociaż książka została wydana dopiero po wojnie, małe trolle podbiły serca czytelników i do dziś są szczególnie cenione w Finlandii.

"Małe trolle i duża powódź" liczą niecałe 70 stron i jest to najkrótsza część o Muminkach, z jaką dotychczas się spotkałam. Jako że jest to pierwszy tom, bohaterowie nawet na rysunkach nie są aż tak wyraziści, jak na ilustracjach w kolejnych woluminach.

Jednocześnie jest to najsłabiej oceniona przeze mnie praca pani Jansson. Nie jest ona zła, jednak wiem, że to nie jest szczyt możliwości pisarki. Wciąż tomik ten pozostaje fascynujący i ciekawy w porównaniu do innych książek dla dzieci, z którymi miałam styczność. Akcja dzieje się dość dynamicznie i nie jest przerywana rozdziałami, przez co nadaje się idealnie na dobranockę dla dziecka, więc w taki właśnie sposób zamierzam ją wykorzystać. Sądzę, że jest ona w stanie zaciekawić moją małą i jakże nadpobudliwą kuzynkę.

Pozycja obowiązkowa dla fanów Muminków, jednak nie polecam jej na pierwsze spotkanie z nimi. Przeciętny czytelnik może są sobie odpuścić bez ocierania zbędnych łez, jednak jeśli ktoś miał już przyjemność poznać się z tymi uroczymi stworzonkami, obowiązkowo musi przystąpić do lektury "Małych trolli i dużej powodzi".

https://pikkuvampyyrinkirjamaailma.blogspot.com/2016/12/52-tove-jansson-mae-trolle-i-duza-powodz.html

Moja chaotyczna podróż literacka z Muminkami musiała w końcu doprowadzić mnie do pierwszej części ich przygód. Tove Jonsson rozpoczęła prace nad nią w 1939 roku, kierując się potrzebą czegoś nierzeczonego. Bajkowość świata Muminków miała stanowić opozycję do szarej,...