Wszystko na temat Herezji Horusa -> https://www.facebook.com/HorusHeresyPL

“Chcesz byśmy go zabili,co? (...) Nie ma co się cackać. Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, kogo mamy zabić, nawet jeśli brak nam odwagi, by to powiedzieć.” We wrześniu w ręce polskiego czytelnika trafiła kolejna część Herezji Horusa wydana przez Copernicus Corporation. Tym razem otrzymaliśmy do lektury powieść “Nemezis: Wojna pośród cieni”. Jest to licząca sobie 444 strony książka autorstwa Jamesa Swallowa. Autora znanego dotychczas chociażby z powieści herezyjnej “Ucieczka Eisenstieaina”. Tym razem głównym tematem i osią całej książki stają się assasyni. Autor zabiera nas w mroczne zakamarki Pałacu Imperialnego na Terrze, gdzie w jednej z komnat obraduje tajemnicze grono - Officio Assassinorum, pod przewodnictwem Wysokiego Lorda Terry - Mistrza Zabójców. Poznajemy wszystkie główne Klady zabójców a wraz z kolejnymi stronicami książki również metody “pracy” każdego z nich. To właśnie grupa najlepszych specjalistów ze swoich gildii ma stanowić “Pluton Egzekucyjny”, który raz na zawsze usunie największego zdrajcę w dziejach ludzkości. Jednak takie działania nie wszystkim przypadną do gustu. Z drugiej strony otrzymamy kolejną intrygę, za którą stoi nie kto inny jak ulubieniec wszystkich czytelników Horus Heresy, nasz stary dobry znajomy - Erebus. Ci którzy go lubią - polubią go jeszcze bardzie. Ci którzy go nie znoszą, zdobędą kolejne powody żeby go szczerze nienawidzić. Dość powiedzieć, że naczelny kapelan Głosicieli Słowa, postanawia za pomocą Osnowy i swoich “czarów” usunąć raz na zawsze Imperatora, nim flota Horusa dotrze do systemu Sol. W tym celu zdobywa i modyfikuje czarnego pariasa, który staje się narzędziem jego woli. Dodajmy do tego fakt, że całe przedsięwzięcie ma miejsce na planecie... Davin! Sami już wiecie jak potężne siły gromadzą się nad tą istotą. Gdzieś w tle tych intryg i działań skrytobójców są obywatele Imperium. Zwykli prości ludzie, toczący proste codzienne życie, wyczekując na wieści o zwycięstwie Horusa bądź Imperatora. Swallow dość płynie prowadzi narrację. Książkę czyta się szybko. Jeśli ktoś liczy na tłumy Asartes walczących na licznych polach bitew. To tutaj tego nie uświadczy. To książka inna niż wszystkie pozostałe w serii. Mamy tu schemat znany z serii “Baldurs Gate” - “Przed wyruszeniem w drogę należy zebrać drużynę.”. Potem zaś narracja prowadzi nas prosto do finału. Po drodze mamy jeszcze światy sektora Taebiańskiego na których szerzy się fala dziwnych niewyjaśnionych morderstw, oraz otwarty bunt wobec władzy Pana Ludzkości. Jedyny zarzut jaki można mieć do autora, to naiwność kulminacyjnego momentu, jakim jest sam zamach na syna Imperatora. Jak można opierać potwierdzenie celu na... no właśnie. Jak przeczytacie to sami zrozumiecie jak głupim momentem książki jest chwila, w której morderca naciska spust karabinu. To chyba moje największe zastrzeżenie do Swallowa. Poza tym mamy tu wszystko do czego autor przyzwyczaił nas w poprzednich książkach. Jest kult boga-Imperatora. Są jasno i zdecydowanie nakreślone postaci. Nie ma może spektakularnych zwrotów akcji. Te autor zarezerwował na dalsze tomy herezji i ciąg dalszy ;) ale o tym w stosownym momencie. Można przeczytać, ale nie trzeba.

Wszystko na temat Herezji Horusa -> https://www.facebook.com/HorusHeresyPL

“Chcesz byśmy go zabili,co? (...) Nie ma co się cackać. Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, kogo mamy zabić, nawet jeśli brak nam odwagi, by to powiedzieć.” We wrześniu w ręce polskiego czytelnika trafiła kolejna część Herezji Horusa wydana przez Copernicus Corporation. Tym razem otrzymaliśmy do...