,,Nie jestem zwykłym dzieckiem tylko dlatego, że nikt nie patrzy na mnie jak na zwykłe dziecko" - mówi o sobie August.

August jest inteligentnym, dowcipnych chłopcem i jego życie wyglądałoby pewnie zupełnie inaczej, gdyby nie jeden zmutowany gen, z powodu którego ma zdeformowaną twarz i zanim skończył dziesięć lat, przeszedł 27 operacji. Do tej pory widział siebie oczami kochających go bezwarunkowo rodziców i siostry. Teraz, gdy idzie do szkoły - od razu do piątej klasy - przyjdzie mu się zmierzyć ze światem rówieśników i starszych uczniów, z ostracyzmem, uprzedzeniami, a czasem ze zwykłym chamstwem i podłością. Spotka się jednak również z dobrocią, przyjaźnią i wspaniałomyślnością.

,,Nie oceniaj ludzi po wyglądzie''

Język książki jest lekki i przyjemny przez co szybko się ją czyta. Powieść jest podzielona na kilka części, a w każdej z niej zmienia się narrator. Pozwoliło to poznać podejście do całej sprawy z perspektywy różnych osób. Najlepiej czytało mi się fragmenty z narracją Augusta, co pewnie nie jest niespodzianką, gdyż jest to główny bohater i to na poznaniu jego uczuć najbardziej mi zależało.
Książka daje sporo do myślenia, jest bardzo głęboka i poruszająca. Mogłoby się wydawać, że August taki już jest i trudno. Żyje swoim życiem, ma swój świat, nic i nikt tego nie zmieni. Jednak książka pokazuje, że nie należy oceniać ludzi po wyglądzie i nie chodzi tutaj o styl ubierania tylko naprawdę o wygląd. Czytając książkę zastanawiałam się co bym zrobiła gdyby u mnie w szkole pojawił się taki Auggie. Teraz myślę, że pewnie spróbowałabym go poznać, jednak jakby doszło do takiej sytuacji nie wiem jak by to wyglądało. Powieść pokazuje, że człowiek nie jest samowystarczalny. Mimo, że August przez całe swoje dotychczasowe życie uczył się w domu, nie miał zbyt wiele znajomych nadszedł czas żeby wyszedł do ludzi. Było to dla niego niesamowicie trudne i czytając trzymałam za niego kciuki.
Autor pokazał, jak ludzie (nie) radzą sobie z innością. Wystarczy, że ktoś różni się od grupy i już jest gorzej traktowany. Każdy z nas jest inny w mniejszym lub większym stopniu i żeby móc o kimś coś powiedzieć należy go poznać.

Tak samo nie należy oceniać książki po okładce. Mimo, że okładka tej książki pokazuje twarz chłopca, ma niebieski kolor, to książka nie jest przeznaczona tylko dla dzieci. Tak jak pisałam jest bardzo głęboka i jej słowa mają wiele znaczeń.
Serdecznie polecam!

,,Nie jestem zwykłym dzieckiem tylko dlatego, że nikt nie patrzy na mnie jak na zwykłe dziecko" - mówi o sobie August.

August jest inteligentnym, dowcipnych chłopcem i jego życie wyglądałoby pewnie zupełnie inaczej, gdyby nie jeden zmutowany gen, z powodu którego ma zdeformowaną twarz i zanim skończył dziesięć lat, przeszedł 27 operacji. Do tej pory widział siebie oczami...