Ta książka to prawdziwe kuriozum. W zasadzie, kierując się normalnymi kryteriami oceny orzekłabym jednoznacznie: na śmietnik! Jako, że jakimś cudem znajduje się ona jednak ciągle w wielu domach (m.in. u kilkorga z moich znajomych),czytając ją i przeglądając zdecydowałam się poświęcić jej nieco czasu i kilka zdań napisać. Zasługuje na 0 gwiazdek, a tę jedną przyznaję za jedyną wartość jaką książka sobą przedstawia. Wartość, jeśli tak mogę to nazwać, poniekąd historyczną, choć w innym trochę niż zazwyczaj rozumieniu. Biorąc ją do ręki i przeglądając, cofamy się w czasie o kilkadziesiąt lat i ze zdumieniem dostrzegamy co komuniści potrafili zrobić nawet z czymś tak niewinnym jak książka krajoznawczo-przyrodnicza. Zważywszy na rok wydania (1955!) trudno mieć pretensje o niską jakość fotografii. Są wręcz koszmarnie brzydkie. Natomiast interesujący jest tekst. To najprawdziwszy komunistyczny bełkot. Zwykłe informacje na temat Jury, jakie możemy znaleźć w milionie innych opracowań na ten temat przeplecione zostały pochwalnymi hymnami na temat socjalistycznego raju, w czasach którego książka powstawała. Gloryfikacja "bohaterskiej" walki na tych ziemiach prowadzonej przez Gwardie Ludową, wspaniała działalność KPP (Komunistycznej Partii Polski - jakby ktoś przypadkiem nie wiedział) w okresie II RP i jej walka z wyzyskiwaczami, opór klasy robotniczej przed wyzyskiem polskich i obcych kapitalistów, tragedia komunisty Andrieja Potiebni, walczącego w Powstaniu Styczniowym pod rozkazami wstrętnego dyktatora Mariana Langiewicza (tu duże zdjęcie tablicy ku jego czci, oczywiście),liczne opisy osiedli mieszkaniowych dla robotników oraz powstających kombinatów, hut, fabryk i zakładów pracy w regionie (ze szczególnym uwzględnieniem Nowej Huty, rzecz jasna),a wszystko to ilustrowane zdjęciami! Koszmar... Do tego w niektórych momentach autor daje taki popis grafomanii, że Mniszkówna mogłaby się od niego uczyć. Trafiły mu się również błędy gramatyczne (jak to często bywało u komunistycznych pisarzy i naukowców, którzy "na fali" nie powiem czego wypłynęli w tamtym czasie). "Bardziej stromy" to dla autora "stromszy" (sic!!!!),a "za to" pisze się wg niego razem. Lepiej by było, gdyby pozostał przy kultowych już dziś przygodach Baltazara Gąbki - tego przynajmniej po kilkudziesięciu latach nie musiałby się wstydzić...

Do kolekcjonowania śmieci nie namawiam, ale jak będzie okazja - warto przejrzeć tę rzadko spotykaną już dzisiaj pozycję:)

Ta książka to prawdziwe kuriozum. W zasadzie, kierując się normalnymi kryteriami oceny orzekłabym jednoznacznie: na śmietnik! Jako, że jakimś cudem znajduje się ona jednak ciągle w wielu domach (m.in. u kilkorga z moich znajomych),czytając ją i przeglądając zdecydowałam się poświęcić jej nieco czasu i kilka zdań napisać. Zasługuje na 0 gwiazdek, a tę jedną przyznaję za...